Een mooi staaltje van feitvrije politiek, dat lijstje van dingen die Sybrand van het CDA terug wil hebben van Europa. De Volkskrant fileert dat lijstje vanmorgen even in een als ‘kladbriefje’ vermomd artikel. Op een aantal punten wil hij beleid terughalen dat nog helemaal niet bestaat, op andere punten doet Nederland het nóg beter dan Europa, van andere punten zou het dom zijn ze terug te halen en ja, iets ingewikkelds op het gebied van verkoop of verhuur van woningen, daar is misschien iets te verdienen.
De vraag is: zou Sybrand wakker liggen van die ‘terechtwijzing’? Natuurlijk niet. Hij heeft eindelijk door wat Wilders doet: je wijst een buitenlandse vijand aan – Islam, Europa – je weet dat het kiezersvolk weet dat die allebei slecht zijn, want buitenlands. En dan noem je, al naar gelang de actualiteit van SBS6 en De Telegraaf, een paar dingen op die jij gaat verbeteren als je aan de macht komt. Bijvoorbeeld afschaffing van de APK voor motorfietsen en natuurlijk ‘geen cent naar de knoflooklanden’. Ze weten allebei dat het onzin is wat ze roepen, maar het levert wel stemmen op. En daadwerkelijk uitvoeren van het grote woorden hoeft niet – dat was de voornaamste les van de vorige regering.
Deze politici, die roepen dat hun collega’s die deze eenvoudige tactiek nog niet hebben ontdekt, of zelfs verafschuwen, het land uitverkopen aan het buitenland, zijn degenen die het land naar de kloten helpen, als u mij even een duidelijke omschrijving toestaat.
Terwijl er met name op Europa wel degelijk het een en ander aan te merken valt. Europa is in feit een superkapitalistische staat, het streeft ernaar de BV Europa te worden naar Oudhollands model, dat alleen werkt als ondernemers en banken de vrije teugel krijgen. En vaak ook al hebben. Ondernemers krijgen alles voor elkaar behalve kartelvorming, de banken doen vroom maar gaan al lang weer op de oude voet verder. Marktconform, heet dat.
Al veel vaker heb ik geschreven dat arbeiders en ander klootjesvolk die op rechtse partijen stemmen, zichzelf de das omdoen.
Schrijnend voorbeeld hedenochtend in de Limburgse pers: ‘koepels’ van een aantal basisscholen, die vaak voor het meest fundamentele onderhoud van de school geen geld hebben, belegden vijfentwintig jaar lang ‘overgeschoten’ gelden in een dubieus fonds dat nergens onder toezicht stond en dús wel veel moest opbrengen, en dat vorig jaar wegens onwettigheid werd opgeheven – bijna achthonderdduizend euro gingen daarbij down te drain. Je geld beleggen in zo’n fonds is voor zo’n armoedig schooltje hetzelfde als voor d’n arbeider het stemmen op de VVD, zal ik maar zeggen. (Bedenk zelf nog enkele haken en ogen die aan deze boude samenvatting zouden kunnen zitten.)
Dat het volk het leven veel simpeler ziet, kun je opmaken uit de bijval die de heksenjacht krijgt die De Telegraaf heeft geopend op de man die zich uit de voeten maakte met een paar miljoen aan bonussen, nadat hij een bank naar de kloten (heb je ze weer) had geholpen. Dat snappen de mensen. Zelfs als hij het geld zou teruggeven is dat nog niet het begin van een druppel op de gloeiende plaat.
Mensen? Een columnist in het Limburgs Dagblad van heden suggereert dat het aanstellen van apen als bestuurders bij banken een oplossing zou zijn voor veel problemen.
Maar die zaten er toch al? Net als in de Tweede Kamer?
Een mens is een diersoort. En het gaat bij alle diersoorten uiteindelijk om die banaan. Mutatis mutandis.
________