Zelfs mensen die ik altijd beschouwde als redelijk en gematigd hoor ik nu klagen. Bijvoorbeeld over het salaris van de nieuwe topman van SNS Reaal, ruim een half miljoen euro. Onze eigen minister-president, die net eenderde van dat bedrag verdient, vindt dat marktconform, in gewoon Nederlands: die beloning past bij wat die man doet. Als je hem dat bedrag niet betaalt, dan wil hij die baan niet, dan neemt hij gewoon een andere. En dan hebben we voor niks die bank gekocht.
En dan denk ik: dat zal best. Ik kan me niet eens voorstellen wat het is om meer dan een half miljoen euro per jaar te verdienen – waarbij ik ook nog vermoed dat daar een dusdanige inspanning van de betrokkene tegenover moet staan, dat hij nooit van zijn leven (want hij gaat natuurlijk na zijn 65ste door met grof geld verdienen tot hij erbij neervalt) kans zal zien van al dat geld ook een beetje te genieten.
Aan de andere kant is ons al een jaar of vijf ingepeperd dat bankiers criminelen zijn die ons, nietsvermoedende, nietswetende en nietsbeseffende leden van het klootjesvolk, gewoon met hun ‘gladde praatjes en hun contactuele eigenschappen’ (vrij naar Theo Maassen) de verdommenis in hebben geluld. Ongetwijfeld hebben wij artikelen in het Wetboek van Strafrecht die zo te lezen zijn dat wat de bankiers deden strafbaar was met vierendeling, radbraking en desnoods zelfs kruisiging. Maar de minister van Financiën zei maandagmorgen, op de vraag of er nog juridische consequenties te verwachten waren voor de mannen die met hun absolute lichtzinnigheid de bank, ja zelfs het land op de rand van de afgrond hebben gebracht, korzelig ‘nee.’
Als ik even ook een lepe gedachte te berde mag brengen, niet geheel vrij van complotparanoia: dat betekent dus dat de betrokkenen nog een dreigement achter de hand hebben op grond waarvan het Openbaar Ministerie maar liever afziet van vervolging. Denk daarbij aan een gecombineerde beerput en doofpot.
Dus er is wel aanleiding om smalend te roepen: ‘Dan stemmen we de volgende keer op Wilders!’ want Wilders had gewoon geweigerd die bank te redden en dat vinden de meeste mensen veel overzichtelijker.
Ooit leefden we in een wereld waarin het normaal was om een huis te kopen zonder eigen geld en daar een hypotheek op te vestigen van een kwart meer dan de werkelijke waarde. Hoeveel tienduizenden mensen die nu riant wonen hebben daar niet aan meegedaan? En zijn daarna vertrokken voor een rondreis door China? Zonder er een minuut van wakker te liggen? Op de pof leven werd aangeprezen, als je geen geld leende was je een dief van je eigen portemonnee, leef nu, betaal later!
Intussen, zonder dat ik het merkte, leenden de jongelui die mijn pensioengeld beheerden, het geld uit aan mensen die het nooit zouden kunnen (of willen) terugbetalen en het gevolg is dat mijn pensioen eind van dit jaar 30 procent minder zal zijn dan waarop in 2008 nog uitzicht bestond.
‘Ik zou gaan staken,’ zei een grappenmaker gisteravond tegen me. Nou ja, dat is dus exact zo dom en bijna net zo onuitvoerbaar als stemmen op Wilders, dat wel.
Je kunt ook zeggen: ja jeetje, dertig procent minder, het is me toch wat. Zullen we maar gewoon gaan leven zoals mensen van onze standing nu eenmaal al eeuwenlang, tot 1985 om precies te zijn, leefden? In beschaafde armoede? Is dat voor ons soort mensen eigenlijk niet heel marktconform?
______