Op de laatste aflevering van nrc.next had ik me enigszins voorbereid en ook wel verheugd. Vandaag zou die laatste aflevering in de bus liggen en inderdaad klepte de brievenbus even voor half zes, als gebruikelijk.
Ik bleef nog even liggen, naar het plafond glimlachend, en stapte toen uit bed om de laatste aflevering van het abonnement, dat ik niet had verlengd, te gaan ophalen. De laatste Marcel van Roosmalen, eigenlijk, want hij was, afgezien van Ilja Leonard Pfeiffer, de enige (op zijn manier) eloquente columnist die me nog was blijven interesseren van die krant.
Die sinds de oprichting, bijna zeven jaar geleden, mijn belangstelling had gehad omdat ik ooit zelf ook een idee op papier had gezet voor een rebelse, dwarse krant die niettemin als sterkste kant had: exact inspelen op de veranderde behoefte van de lezer.
Maar het mocht niet zo zijn. De bezorger had een exemplaar van het Limburgs Dagblad in de bus geduwd. Wantrouwig als ik ben dacht ik gelijk aan een complot: ik word getreiterd omdat ik het abonnement op die prachtige krant heb opgezegd, het was een signaal, men wilde zeggen: je bent hem ook niet waard, hier heb je het plaatselijke Sufferdje. Die inderdaad op de laatste werkdag vóór carnaval niet op zijn best is – ik bedoel, gisteren hadden ze een carnavalsbijlage en vandaag is het één grote carnavalskrant.
Dus las ik gisteren de laatste legale nrc.next. Effe erbij pakken. O, wacht, daar stond mijn laatste Marcel van Roosmalen al in, vandaag mis ik dus Renske de Greef – ook al geen grote misser. Voor de rest een kaal knulletje op de voorpagina die de speechschrijver van Obama blijkt te zijn geweest maar nu voor het grote geld gaat (so what), twee zoenende mannen op pagina 2 en 3, een paginagrote foto van zeewater dat hoog opspat tegen een vuurtoren, Paulien Cornelisse met een stukje over Nederlandse verkleinwoordjes.
Verder belegen tot oud nieuws en nauwelijks advertenties.
Ik miste Rob Wijnberg die vele planken missloeg maar je wel nieuwsgierig hield naar ‘wat zullen ze nou weer bedacht hebben’, ik werd een beetje ziek van ‘next checkt’ (en dat is eigenlijk toch een goeie rubriek, hoewel: is feiten checken niet gewoon een onderdeel van de hele krant en niet alleen een geinige rubriek?)
En, ik zal het maar toegeven: de abonnementen moeten de deur uit omdat mijn inkomen binnenkort met enkele honderden euro’s omlaag gaat, met de complimenten aan het pensioenfonds dat vandaag in het LD (zonder de naam te noemen) een ‘casinofonds’ wordt genoemd.
Wat er vanmorgen ook in de bus lag: voortaan komt er doordeweeks geen papieren krant meer door de bus, en dat is voor het eerst sinds 1 januari 1960. Op zaterdag komt de Volkskrant nog wel (ook sinds die eerste januari 1960) op papier, als laatste relict van het dodebomentijdperk.
Op de website van nrc.next, waar ik nog wel bij kan, krek hetzelfde nieuws als alle andere kranten op hun website hebben. Ook niks bijzonders.
De crisis gaat gewoon door. In Groningen beeft de aarde. In Brussel vergaderen ze om half zeven ’s morgens.
_______