19298 Italianen stemden op de partij Basta Tasse, Genoeg van de Belasting dus, en dat is, als je het mij vraagt, anders dat je zou denken, géén teken van hoop. Als het er op aankomt was en is dat voor de meeste Italianen al het motto van hun leven. Dat er uiteindelijk nauwelijks mensen op hebben gestemd betekent gewoon dat er betere en al vele jaren beproefde methoden zijn om geen belasting te betalen. En dan komt de weg vrij om te stemmen op Boer Koekkoek of op Frans Bauer – ik vertaal maar even vrij naar Nederlandse verhoudingen.
Waarmee we zijn aangeland bij het Kroningslied. Mag ik tot en met 30 april even weg uit Nederland, desnoods naar Italië? Of anders een teiltje, want er wil een Chinees naar buiten. Ik bedoel, toen gistermiddag het normale programma even werd onderbroken voor een nieuwsflash, waarin Hans Wijers de slagzin van de kroningsfeesten op dicteersnelheid bekend maakte, toen zag ik het al aankomen. Ik heb geen gelegenheid de juiste tekst op te zoeken maar het was zoiets als ‘Vertel Willem-Alexander dat hij ons niet moet lastig vallen met rare en totaal onrealistische sprookjes uit 1898’.
Hans Wijers, die was toch van D66? Democraten 66, toch eigenlijk het toevluchtsoord voor republikeinen? Hans Wijers, die wel eens is uitgemaakt voor verlicht ondernemer, bij een grote onderneming met veel personeel? Moesten die mensen ook toen al ’s morgens vroeg aanwezig zijn en salueren (of misschien wel knielen) bij het hijsen van de Hollandsche Driekleur en daarna stram in het gelid een lied ter ere van de Grote en Almachtige Leidster Hare Majesteit ten gehore brengen? Of overdrijf ik nu?
Ik dacht trouwens eerst dat Wijers een Koningslied had voorgesteld, ik heb natuurlijk niet de hele dag de gehoorapparaten in de oren, en ik dacht toen meteen aan een sportieve marsch, maar nee: het bleek een Kroningslied te zijn en dat is natuurlijk raar: er kómt helemaal geen kroning, die hebben we in Nederland niet, dat is nota bene het laatste lichtpuntje, een relikwie van de Republiek: er komt een inhuldiging in Amsterdam, traditioneel de stad waar de ware macht heel lang gevestigd was, een republikeinse macht, wel te verstaan. Maar ja, daar kunnen ze tegenwoordig al geen paardenvlees meer onderscheiden van rundvlees, dus daar is alle hoop ook zo’n beetje mee vervlogen.
Nee, onze enige hoop is nog dat er op 30 april zoveel zonne-activiteit is dat het internet uitvalt en dus niet gebruikt kan worden bij het massaal zingen van dat Lied, en dat, alleen maar voor de zekerheid, Giel Beelen, die uiteraard de zaak zou dirigeren, getroffen wordt door een lichte griep die hem aan het bed kluistert. Of dat voldoende is, dat zal nog moeten blijken, want voor je het weet wordt hij vervangen door Ali B., Willeke Alberti en Gerard Joling, en dan zijn we nog verder van huis.
Waar is trouwens Geert Wilders als je hem nodig hebt? Ja, die liet zich in Australië op de tv de oren wassen zoals nog nooit eerder is gebeurd, Geert werd er zowaar helemaal oranje van.
Gelukkig vindt op 25 april het feest van de bevrijding van de nazifascisti in Italië plaats (en ik mompel nu even niet: bevrijd van de nazifascisten? En Berlusconi en Grillo dan?) met een parade in steeds weer een andere stad (voor dit jaar nog niet bekend) en dat is dan natuurlijk net zo schijnheilig als die toestand hier met dat kroningslied.
Maar ze hebben er vaker mooi weer bij. En ze hebben zo’n leuk volkslied, daar hoeft niet wanhopig naar gezocht gaan worden zoals in Nederland – hebben jullie trouwens al gedacht aan die lange reeks van mislukkingen van spontaan in Nederland gecomponeerde liederen die op het Eurovisie Songfestival, heel stabiel, elk jaar weer nul punten haalden? Daar steken die belastinghaters in Italië nog gunstig bij af.
Ik roep bij deze de Verenigde Staten van Europa uit, met elke week een andere president.
En geen presidentslied.
_______