Wat ik trouwens ook nog wel zou willen weten: waarom hebben ze zowel in Nederland als in België gekozen voor die suffe Fyratreinen, die qua vormgeving nog het meest doen denken aan de Blauwe Engel van weleer – nee, die had tenminste nog iets stoers. De Fyra is gewoon een monster, erger nog dan de AVE in Spanje, die veel weg heeft van een ouderwets model herenschoen.
Als je de Volkskrant mag beschouwen als een vormgevinggevoelig orgaan kun je aan de website van afgelopen zondag zien dat dat dan wel een buitengewoon óngevoelig orgaan is, want bij een artikel over de Fyra V250 staat een foto van de oude vrachtlocomotief die een tijdlang een ‘mindertragesnelheidstrein’ door het Hollandse landschap sukkelde, voordat de echte Fyra’s werden afgeleverd.
Wat de Italianen bezield heeft zo’n lelijk ding te maken, dat kan ik zo snel niet achterhalen. Terwijl ze voor zichzelf intussen een absolute schoonheid, de Frecciarossa 1000 op de eigen rails gaan zetten, die minstens de Japanse Shinkansen, de Duitse ICE en de Franse TGV kan evenaren.
Italië heeft, vrijwel onzichtbaar voor het buitenland, al een hele lange traditie van snelrijdende treinen. In 1939 reed een trein met een gemiddelde snelheid van 165 km/u en een top van 203 km/u van Florence naar Milaan, hetgeen toen een ongehoorde prestatie was. In de Verenigde Staten is een trein die de 200 km/u haalt nog altijd een ‘hogesnelheidstrein’.
Tussen Rome en Milaan reden jarenlang treinen die de afstand van zeshonderd kilometer aflegden in ruim vier uur. De treinen hadden prachtige namen als Rapidissimo en Pendolino (omdat de trein in bochten flink schuin gingen hangen), later vervangen door de Eurostar Alta Velocità.
Eind 2013, begin 2014 brengt Trenitalia (de vroegere Ferrovie dello Stato) de reisduur van Roma naar Milaan op 2 uur en 20 minuten, door invoering van de Frecciarossa (Rode Pijl) 1000, die een maximumsnelheid van 400 km/u heeft en ‘commercieel’ 360 km/u gaat rijden, en daarmee de snelste commercieel ingezette trein van de wereld wordt.
Overigens wordt in Frankrijk al jaren gesleuteld aan een TGV die 600 km/u rijdt – op Youtube zijn daarvan spectaculaire films te zien. (In Japan en China wordt geëxperimenteerd met een trein die ‘rijdt’ op het principe van de magnetische levitatie – ik moet er niet aan denken hoe die reageert op een beetje sneeuw of ijs op de ‘rails’.)
In Nederland en België wordt intussen hevig gesmaald op de Italiaanse fabriek AnsaldoBreda. Op de radio hoorde ik een ‘deskundoloog’ zeggen dat AnsaldoBreda een soort bromfietsfabriek zou zijn die ineens hogesnelheidstreinen moest gaan maken. Van sommige dingen kun je beter niet zo goed op de hoogte te zijn: dat komt de schoonheid van je tekst ten goede. Rinus Ferdinandusse zei het ooit al: niemand hoeft zijn eigen verhaal kapot te checken.
Ik heb geen idee of dat Italiaanse bedrijf ook echt faalt, maar ik moet er meteen aan toevoegen: AnsaldoBreda is ook een tak van het Canadese Bombardier dat ook lange tijd in Aken, Duitsland uitstekende treinen bouwde. De gele blusvliegtuigen die bosbranden blussen komen ook van Bombardier.
De kwaliteit van de Italiaanse spoorwegen zelf moet natuurlijk niet overdreven worden. En om te voorkomen dat ik voor een chauvinist word versleten kan ik verwijzen naar dit stukje.
_____