In de gemeente waar ik woon hebben ze een Erik Dekkerpassage. Erik Dekker? Ja, Erik Dekker, dat is een wielrenner. Je moet altijd uitkijken een straat te vernoemen naar een nog levende persoon. Wie weet wat voor kattekwaad hij uithaalt nadat dat blauwe bordje is opgehangen. Erik Dekker mocht bijvoorbeeld in 1999 niet starten in een fietswedstrijd in Verona. Hij had een te hoge hematocrietwaarde in zijn bloed, hetgeen zou kunnen duiden op bloeddoping.
Maar ja, de toenmalige burgemeester was een wielrenfanaat, een van de huidige wethouders lust er ook wel pap van, en zij zijn niet de enigen in de gemeente. En dus stelde de gemeenteraad in 2009 anderhalve ton ter beschikking van de organisatie van het Wereldkampioenschap Wielrennen 2012. Die organisatie leverde daarvoor de volgende ‘goederen’, aldus een notitie van B&W aan de huidige raad: de tijdrit voor de heren junioren en een tijdrit voor de heren beloftes, de gemeente werd ‘aangedaan’ tijdens de tijdrit door de heren elite, er werd een ‘wielerpretpark’ gehouden en een toertocht voor achtduizend fietsers georganiseerd.
Met andere woorden: een koopje. En het had nog meer kunnen zijn, als de raad maar meer geld ter beschikking had gesteld, zo hadden er ‘randactiviteiten’ kunnen plaatsvinden in de vorm van aankleding van de gemeente, die sfeerverhogend konden hebben gewerkt. Maar, zand erover: het wereldkampioenschap was schitterend verlopen. Als het nog eens tot een dergelijk evenement ‘met mondiale uitstraling’ komt, zo vinden B&W op dreigende toon, dan zal de raad minder krenterig moeten zijn.
Inmiddels blijkt de organisatie voor het WK wielrennen 2012 twee miljoen tekort te komen en zij heeft die rekening alvast bij de provincie gedeponeerd. Dat wil zeggen: bij die krenterige belastingbetaler.
De belastingbetaler die, blijkens de schaarse belangstelling langs de route tijdens het fietsgebeuren en de algemene norsigheid door de afsluiting van een groot deel van de gemeente voor alle verkeer wegens datzelfde fietsgebeuren op enkele dagen, niet echt om die fietserij zat te springen.
En dat in een gemeente die zit te knijpen op allerlei activiteiten met minder ‘mondiale uitstraling’ zoals de bijstand en de WMO, die allerlei noodzakelijke projecten op de lange baan moet schuiven wegens geldgebrek. Korting op culturele subsidies en bezuiniging op het ambtelijk apparaat (met daardoor minder dienstverlening) liggen ook voor de hand.
Voor mijn geestesoog zie ik een eenzame toeschouwer in de druilerige regen staan kijken naar één eenzame wielrenner in de categorie beloften die zo snel mogelijk het stukje wil fietsen dat hij moet afleggen in onze troosteloze gemeente – die nog geen mondiale uitstraling zal krijgen, al gooien ze er een miljard tegenaan.
______