Zeer eerwaarde meneer pastoor Schilder,
Dat noem ik nog eens een goed initiatief: foto’s met naam en adres in de kerk hangen van mensen die te kennen hebben gegeven geen lid meer te willen zijn van uw kerkgenootschap. Weliswaar heeft god de namen van alle mensen in zijn hand geschreven, maar ik vind uw initiatief prima: twee keer is beter dan helemaal niet, tenslotte, en die gelovigen van u daar in Tilburg kunnen wellicht dat allemaal niet goed lezen door de bewolking die ook daar al weken heerst.
Ik mag toch hopen dat u het enigszins breed ziet, en dat dus ook mensen die geen lid zijn van uw parochie met hun portret uw kerkgebouw mogen sieren? Helpt het als kandidaten wel eens in de buurt van uw kerk zijn geweest? Ik heb ooit avondcursussen gegeven in in een instituut in die wijk, misschien helpt dat wel.
Want ik wil er graag bij, ik heb al een redelijk gelijkend portret in bestelling en als u mij genadiglijk uw toestemming heeft doen toekomen, zal ik het portret opsturen, een bescheiden ingelijste foto op A4-formaat. Ik heb nog overwogen een kunstschilder de opdracht te geven, maar misschien vindt u dat te onbescheiden, hoewel u daar natuurlijk geen jurisdictie over hebt, want ik ben al zeker vijftig jaar geleden ‘uitgeschreven’ uit de ‘roomsche kerk’ zoals dat toen heette. Niet alleen omdat ik tot de ontdekking was gekomen dat god niet bestaat, maar vooral omdat alle kerkgenootschappen kunnen worden ingedeeld bij de zwartste dictaturen die hun onderdanen er met de hemelse terreur onder houden. Daarnaast had ik er ook genoeg van dat de pastoor die destijds over mij ging weliswaar volgens mijn gegevens geen kleine jongetjes bepotelde, maar hij kwam wel altijd op borreltijd op visitatie, en bleef dan ook gezellig eten. Een goede eetlust kon hem daarbij niet worden ontzegd, hij plaatste nog net geen bestelling voor morgen.
Ik dwaal af. Ja, ik ben een humorist! Ik lijk Fons Jansen wel!
Een klein vuiltje is er misschien nog wel: de pastoor die destijds de doorslag gaf was een pater Capucijn, en u bent, voor zover ik kan zien, een wereldheer, en nog wel eentje met de door Volendamse inteelt vastgegroeide oorlelletjes. Maar dat moeten jullie maar onder mekaar uitvechten. Een hint: de kerk van die pastoor kan in ieder geval de gelovigen niet meer uit bed beieren want die is na een jaar of twintig van kwijnend bestaan alweer afgebroken, wegens gebrek aan belangstelling. Daar kunnen in ieder geval geen foto’s van afvallige gelovigen meer aan de balk gespijkerd worden.
Overigens verbind ik aan de uitstalling van mijn portret een kleine voorwaarde. Ik heb er geen probleem mee dat uw gelovigen voor mijn terugkeer in de Moederkerk bidden – dan zijn ze van de straat af, waar ze toch maar kattenkwaad uithalen – maar ik ben van het ‘hoor en wederhoor’, een beroepsdeformatie: ik wil wel graag dat er onder mijn portret een korte geschiedenis van mijn Lijdensweg naar het Golgotha van de Bevrijding wordt afgebeeld. En als dat niet kan, dan in één kort zinnetje een boektitel: Lees het boek God als misvatting van Richard Dawkins. Misschien is dat nog wel beter.
Uw voormalige dienaar in Xto, etc.
_______