Ouders kunnen hun boekje te buiten gaan, door echte verwaarlozing en mishandeling, maar dat is niet gauw te gek: ik weet niet of het in het Verdrag over de Rechten van het Kind staat, maar volgens mij mogen ouders hun kinderen naar eigen inzicht opvoeden en voeden.
De meeste kinderen gaan daar gedwee in mee en het moet wel heel erg fout gaan wil een kind er ziek van worden, ondervoed door raken of erger. Wat de zaak kan compliceren is dat het kind de aangeboden gezonde voeding weigert en zijn of haar eigen weg gaat. Waarna je soms ook nog ziet dat onze gezonde voeding, gebaseerd op de schijf van vijf, ook wel wat minder kan. Ik ken van eigen aanschouwen kinderen die zich al hun hele leven beperken tot de schijf van één – aardappelproducten, wat brood, meestal in de vorm van pizza, wat chocola, nooit vis, vlees, fruit of groente en die opmerkelijk gezond blijken te zijn. Ik denk ook dat ook een in onze ogen veel te eenzijdige voeding in andere samenlevingen en al helemaal in de loop van de geschiedenis veel kerngezonde individuen heeft opgeleverd.
Jullie begrijpen intussen waar ik naartoe wil: dat arme jonge Tom Watkins, vijftien jaar oud, die midden in Amsterdam in een sterk kankerverwekkende omgeving (verkeer, industrie) door zijn moeder en door David Wolfe – een griezel en gepatenteerde gek en ontmaskerde bedrieger, die optreedt als een soort goeroe – gedwongen wordt, als een soort knaagdier, te leven van uitsluitend rauwe groenten en fruit. Hij mag van zijn moeder al een tijdlang niet naar school, waar hij in aanraking zou kunnen komen met ander voedsel. In de documentaire Rauwer, waar ik eergisteren met verbijstering naar keek, viel mij vooral die David Wolfe op, die paddenstoelensporen tussen de aarde en de zon heen en weer ziet vliegen en tegen het gebruik van calcium is omdat die stof kankerverwekkend zou zijn, maar die aan de andere kant een simpele remedie tegen kanker heeft: anderhalf uur op blote voeten door het gras lopen. In de documentaire zit een scène die volgens mij cruciaal is voor het hele verhaal: die waarin de ‘goeroe’ op Tom inpraat – hij zegt nog net niet dat hij, Tom, de nieuwe Jezus is, maar hij komt een heel eind in de richting.
Bureau Jeugdzorg manoeuvreert tegenwoordig heel omzichtig in dit type zaken, sinds er een storm opstak over Laura die de jongste solozeiler wilde worden uit de geschiedenis. Het land was verdeeld in twee kampen: tegenhouden of toestaan. Uiteindelijk werd er een truc gevonden om Bureau Jeugdzorg te omzeilen. Inmiddels heeft ze de reis volbracht, met vertrek en aankomst op het eiland Sint Maarten – zo zie je maar weer eens hoeveel gemak je kunt hebben van koloniën.
Gaan we in dit geval een vergelijkbare discussie krijgen, nu Jeugdzorg Tom Watkins uit huis wil plaatsen? Gesprekken tussen doven, tussen vegetariërs en junkfoodeters? Nee, want het gaat gelukkig niet over de eigenaardige ‘op’voeding door Toms moeder. Het gaat erom dat Tom een zonderlinge eenling dreigt te worden onder de absolute dominantie van die vrouw. Eerste prioriteit is niet de vraag of hij voldoende heeft aan rauwe wortels en bieten, maar dat hij naar school gaat – de leerplicht is er niet voor niks, op school leer je, behalve lezen en schrijven, ook je bewegen en handhaven in de samenleving. En dat daar af en toe een frietje met, een hamburger of een cola aan te pas komt, tja, dat hoort er bij.
De gevolgen kun je beperken, begrijp ik, door na thuiskomst uit school, een poosje op blote voeten door het gras te rennen.
Ook niet verkeerd, toch?
________