Wie nog even snel een plasje wilde plegen om helemaal ontspannen naar de beëdiging van de nieuwe ministers te kijken, die greep er naast. Ik heb het niet getimed, maar meer dan een ruime minuut kan het niet geduurd hebben. Het langste was nog de directeur van het Kabinet van de Kogelin, Chris Breedveld aan het woord die de tekst van de eed, verklaring, belofte voorlas waarop de ministers moesten zeggen dat ze er achter konden staan en je kreeg niet eens de tijd om te zien of iemand nog snel even dacht: zou ik dat nou wel doen?
En daarna de bordesscène, dat duurde niet veel langer, begrijpelijk misschien want met name de vrouwelijke ministers waren tamelijk luchtigjes gekleed (en bijna allemaal in het blauw). Er was zelfs geen tijd om het fotograferend journaille even in het vizier te nemen, ik bedoel, ik wil ook wel weten of ze naast keukentrapjes misschien ook steigers bij zich hadden, of zo’n handig helicoptertje voor een origineel shot, of dat er misschien ook bij waren die gewoon hun vakantiedigitaaltje hadden meegenomen in plaats van die enorme witte toeters.
De kogelin zag er, met alle respect, uit of het maandagmorgen vroeg was – ze is iets ouder dan ik en ik weet van eigen waarneming hoe je er op maandag uitziet als je zondagavond nog twee vingers single malt hebt genuttigd. En Melanie Schultz van Haegen (waar is Maas Geesteranus gebleven?) had de haren wel iets beter zitten dan twee jaar geleden.
Nog even terug naar de beëdiging, die inmiddels nauwelijks meer beëdiging mag heten: van de acht nieuwe ministers legde alleen het Limburgs-tofelemoonse smaldeel de eed af: Timmermans (Heerlen) en Ploumen (Maastricht) en de rest hield het op een belofte en verklaring. Vooral de uitvinder van het ietsisme, Roland Plasterk, deed het, stiknerveus, triomfantelijk.
En daarna gebeurde alles weer met de gebruikelijke (en meer vertrouwde) geheimzinnigheid, verslaggever Xander van der Wulp meldde dat de ministers na de bordesscène wel erg lang binnenbleven in Huis ten Bosch. Misschien moesten ze aan de kogelin ook nog beloven dat zij ieder geval niet zo vreselijk veel meer zorgpremie zou moeten gaan betalen. Weet ik veel.
In Hilversum intussen was Kysia Hekster aangeschoven – ik wist niet beter of die zat nog in Moskou. Maar ze is kennelijk de opvolgster van Maartje van Weegen als verslaggever koningshuis. Ik was liever in Moskou gebleven.
Maar ze spreekt in ieder geval wel een prachtig koninginne-Nederlands.
_____