In de bioscoop zien ze mij niet vaak en dat is natuurlijk jammer voor de bioscoop. Ergens in oktober 2007 dacht ik: die film Alles is Liefde, daar heb ik zo’n enthousiaste uitzending van De Wereld Draait Door over gezien, daarvoor ga ik naar de bioscoop. En omdat ik gehoord had dat het storm zou lopen, reserveerde ik telefonisch twee plaatsen.
Ik geef toe, het was maandagmiddag 2 uur en half oktober, maar de verrassing was er niet minder om: buiten ons tweeën waren er nog vijf mensen in de onmetelijke bioscoopzaal, ik neem aan dat de caissières gierend onder tafel hebben gelegen nadat ik gebeld had voor de reservering.
En wat kregen we te zien? Een kinderfilm, schreef ik destijds.
Vandaag las ik in de krant een recensie van de opvolger Alles is familie, die alweer net zo’n geestdriftige ontvangst kreeg als de film uit 2007. Alles is liefde, aldus de krant, was gemaakt naar het model van Love Actually, maar omdat het budget voor de Nederlandse versie veel kleiner was, kon je de films eigenlijk niet vergelijken. En dat zou ik maar laten ook. Love Actually is een gesmeerd gemaakte, hartstikke leuke en bij tijd wel wijle ontroerende film, een perfecte romantische komedie, net zo goed een onwaarschijnlijk verhaal maar geheel verschoond gebleven van de ellende die Alles is Liefde naar de afgrond sleepte. De bioscoopbezoekers van Heerlen hadden destijds inderdaad geen ongelijk door eenvoudig weg te blijven.
In de krant stond ook nog, dat Alles is Liefde destijds in België niet aansloeg – er moest zelfs een andere film van worden gemaakt om te zorgen dat de Vlamingen het ook mooi zouden vinden. Of dat gelukt is wordt niet vermeld, trouwens. En waarom moest dat? De film had nestgeur, Hollandse nestgeur, was de conclusie en dat gold dus ook voor de opvolger, Alles is Familie. Als ze in België ergens een hekel aan hebben dan is het de nestgeur van ‘Ollanders, stel ik me zo voor.
Ik dacht even terug aan Alles is Liefde en de daaruit opstijgende nestgeur. Corpsballen en nichtengedoe, nou inderdaad, heel Hollands. Het viel nog mee dat er geen joint werd opgestoken en ook geen blote konten werden vertoond, waardoor je ook ongeveer kon begrijpen wat de term ‘nestgeur’ wel inhield.
De krant stelde ook alweer een volgende opvolger voor: Alles is Succesvol.
Inderdaad: de poep- en piesstijl van Paul Verhoeven, de glazig verveelde blik van Carice van Houten en het ordinaire platte gedoe van Paul de Leeuw, van dat mengsel krijgen wij niet gauw genoeg, begrijp ik.
Mocht je nog aarzelen: in Alles is Familie heeft Thijs Römer dood zaad.
Ik dacht: laat ik jullie aarzeling om de film te gaan zien even wegnemen.
______