Heftige dagen hoor, voor Bram Moszkowicz. Eerst die sporttas (volgens Fokke & Sukke van het merk Puma) met geld ingeleverd bij de Belastingdienst, toen het gedachtegoed van zijn oude cliënt Wilders bij het grof vuil – waar het al een tijdje stond, natuurlijk, maar toch – en nu is Eva ook nog bij hem weg. Vanmorgen is hij uit de advocatuur verwijderd. Het wachten is tot hij zijn Aston Martin inlevert en vervangt door een tweedehandse Fiat Doblò en een juridisch adviesbureau opent in Loon op Zand.
Misschien hoeft Eva nu ook niet meer die rechtse praatjes te maken op zondagmorgen zodat iedereen weer gewoon naar Harry Mensch moet kijken, want dat is je verdiende loon als je zo rechts bent.
En dan wil ik Eva weer gewoon bij het NOS Journaal, vooral dat van acht uur, want als er iemand de hele tijd ten voeten uit door het beeld moet lopen, dan is het Eva Jinek wel. Astrid Kersseboom en Sacha de Boer niet te na gesproken natuurlijk.
Vanmorgen nog een historisch moment beleefd: Lara Rense met de mond vol tanden. Ze had een Antwerpse schepen, Mark van Meel, aan de telefoon, aan wie ze op hoge toon vroeg of hij nu blij was, dat het nieuwe Nederlandse kabinet, dat er nog niet is, bukt voor Vlaamse eisen en de Hedwigepolder onder water gaat zetten, omdat dat nu eenmaal moet voor die vermaledijde Antwerpse haven. (Dat zei ze niet zo, maar ik poog nu tegelijk even de voorgeschiedenis enigszins compact samen te vatten.)
Daarna kwam ze nauwelijks meer aan het woord. Of toch wel, om nogal uit het veld geslagen tegen Van Meel te mompelen: ‘Dank u wel voor de toelichting.’
Want Van Meel brandde op haar vraag los, dat Nederland zich gewoon tot nu toe niet gehouden had aan een internationaal en door beide parlementen van bevriende buurlanden goedgekeurd verdrag, sterker nog, milieu- en landbouworganisaties in beide landen hadden er van harte mee ingestemd, het was dus helemaal niet bedoeld om ‘de haven van Antwerpen overeind te helpen’ , die was al geholpen met de uitdieping van de Westerschelde zelf, nu wilde men ook dat de natuurafspraken, waar Nederland nota bene zelf ooit over begonnen was, werden nagekomen.
Alles weten is alles vergeven, zegt d’n Fransman en dat begreep Lara dus tijdig.
Over die regering gesproken: die is er nog niet, hoor. Zaterdagmiddag op zijn vroegst, dan hebben we zekerheid. Want het PvdA-congres moet nog ja zeggen, desnoods niet volmondig, maar ‘ja’ moet er komen. Partijvoorzitter Hans Spekman zei het zelf nog even, hij ziet in het regeerakkoord de PvdA wel terug, maar hij keek er licht besmuikt bij, nadat de verslaggever hem wat puntjes had voorgehouden.
Zoals het afketsen door het congres van de PvdA van het tweede kabinet Den Uyl, in 1977. Hans zat toen in groep 8 en hoe oud de verslaggever was, dat kan ik zo snel niet vinden. Maar Hans had wel onthouden wat toen het gevolg was: de PvdA bleef vele jaren in de oppositie en hoewel Hans verder zei dat hij de leden niet wilde beïnvloeden, zei hij dat er toch maar even bij.
Jammer dat het te snel is om Eva Jinek het resultaat te laten voorlezen in het NOS Journaal.
______