Je klampt je werkelijk aan elke strohalm vast. Een half uurtje geleden verschenen er wat minieme wolkjes aan de overigens knalblauwe hemel, ze dreven vrij snel vanuit het Zuid-Westen. Hoopvol liep ik naar de thermometer, die leek even stil te hebben gestaan bij 26 graden. Op de satellietbeelden zie je in Bretagne dikke, onweersachtige wolken die min of meer deze kant op komen.
Maar afgelopen nacht is het buiten niet kouder geworden dan 23 graden, het is vrijwel windstil en inmiddels is de temperatuur al boven de 28 graden.
Meteorologen begonnen gisteren al verlekkerd te azen op enkele zeldzame records: Meteoconsult zag het record van 1944 al sneuvelen, Weerplaza zelfs dat van 1901: in Zuid-Limburg, zeg maar mijn achtertuin, zou het vandaag 37.6 worden, met een gevoelstemperatuur van 42 graden, een temperatuur waarbij een normaal mens met spoed in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Als hij dan al niet dood is, maar ook dan is een gang naar een koele ruimte aan te raden. De meteorologen tooien zich ook met oorlogskleuren: hun weerkaarten, die de rest van de zomer voortdurend saai bleekgroen of bleekgeel waren, kleuren opeens knalrood met hier en daar zelfs een stipje donkerpaars.
Een koele ruimte, die heb ik: een souterrain waar het 20 graden is. Maar het ruikt er een beetje kelderachtig, het is er ongezellig omdat er nodig opgeruimd moet worden – ooit hebben we juist plannen gemaakt om voor dit soort weersomstandigheden ‘de kelder’ om te toveren tot een gezellige en koele bar annex eetkamer, maar het is er nooit van gekomen: de laatste keer dat we dit type weer hadden was in augustus 2003. Ik herinner me dat we toen alles potdicht hielden en tv keken, maar we hadden, anders dan nu, ook al een warme zomer achter de rug. Bovendien: tegenwoordig klinkt in de woonkamer juist bij dit weer het resonerende gezoem van de omvormer op het dak die recordhoeveelheden stroom terugstuurt naar de centrale.
Wat voor het souterrain geldt, geldt ook voor het ‘zwembad’ van vier meter doorsnee dat sinds augustus 2010 roerloos ingepakt in een hoekje van de bijkeuken staat. Het ding is, opgepompt, een enorme sta-in-deweg, er gaat vijfduizend liter kostbaar drinkwater in en je kunt er zeker van zijn dat uiterlijk vanaf dinsdag de lol er vanaf is omdat het dan weer heerlijk 20 graden zal zijn – vooruit, 25, ook goed – te koud voor een buitenbad waar je niet eens in kunt zwemmen.
Ik kijk nog even naar buiten voor de actuele stand. De hemel neemt een kleur aan alsof er taptemelk doorheen gemixt is. De temperatuur is in twintig minuten gestegen met 0.7 graad. Bij Weerplaza loopt de werkelijke temperatuur nu twee graden achter bij de voorspelling van 31 graden. Maar de bewolking in Frankrijk reist heel langzaam en gaat vermoedelijk zelfs de Noordzee op. Bij Lyon ligt nog iets dat deze kant op komt. Maar ik vrees dat het alleen maar meer hitte is.
Zelfs een glaasje wijn lijkt me niks. En dan moet er wat aan de hand zijn.
________
PS: Het is uiteindelijk 36.4 geworden.
________