Vincent Dekker schrijft in Trouw een mooi artikel over de gang van zaken rond de subsidie op zonnepanelen. Die eerst zou maken dat de panelen vijftien procent goedkoper werden; maar dat plan is gereduceerd tot een subsidie van enige tientallen miljoenen, die bovendien grotendeels opgaan aan de bijbehorende bureaucratie.
Een klucht die maar één doel kan hebben: de mensen zoveel als enigszins mogelijk te ontmoedigen om te gaan profiteren van de gratis elektriciteit die de zon dagelijks in uitbundige hoeveelheden levert. Want wat is het belang van Nederland? Natuurlijk dat die nieuwe kolencentrales niet overbodig worden nog voor ze in bedrijf worden genomen, maar vooral om de aardgasbaten en de energiebelasting te behouden voor de schatkist. Een beetje stormloop op zonnepanelen kan het begrotingstekort met gemak enkele miljarden opstuwen en wie zou dat nu willen?
Even voor de duidelijkheid: de meeste elektriciteitscentrales draaien op aardgas en dat brengt, onder andere via de energiebelasting, geld in het Haagse laatje en niet zo weinig ook. Maar ook de elektriciteit die wordt opgewekt met kerncentrales (die in Borssele) en kolencentrales wordt fors belast bij de consument van elektrische energie. Door gebruik van zonnepanelen staak je feitelijk minstens gedeeltelijk je afname van die energie, het is zoiets als stoppen met roken: wie niet rookt betaalt geen tabaksaccijns.
En dan kun je ook nog regelen dat je wat je te veel produceert kunt verkopen aan het stroomnetwerk – een dubbel voordeel waardoor de schatkist ernaar kan fluiten.
Daar komt nog bij dat Nederland hoegenaamd geen industrie heeft op zonnepanelengebied, de zonnepanelen komen tegenwoordig gewoon uit China, waarheen we vooral willen exporteren en zo weinig mogelijk vandaan importeren. De enigen die er wat aan kunnen verdienen zijn de wederverkopers en installateurs. Mijn ervaring, die ik de laatste tijd geregeld uit de doeken heb gedaan, is dat deze firma’s, niet geheel onbegrijpelijk, het ijzer smeden zolang het heet is en dus fikse winstmarges rekenen op steeds goedkoper wordende zonnepanelen.
Mijn zonnepanelen zijn aangeschaft en geïnstalleerd op basis van de kennis en expertise van een ‘ervaren amateur’, plus hand- en spandiensten van zonen en hunne vrienden, waardoor ik iets minder dan de helft betaalde van het bedrag dat enkele om offertes gevraagde firma’s ervoor rekenden. Ik heb als het ware mezelf gesubsidieerd, en wel voor meer dan vijftig procent. Ik schat dat ik tussen de 8 en 10 procent ‘rente’ krijg van het geïnvesteerde kapitaal.
Nu niet gaan dringen want die amateur heeft geen zin om het werk fulltime te gaan doen, en hij doet trouwens alleen platte daken.
En alleen voor min of meer goede kennissen.
Tussen haakjes: deze hele geschiedenis is er de voornaamste oorzaak van dat ik niet meer stem op GroenLinks, omdat die partij in dat Kunduzakkoord met beide voeten is getrapt in de machinaties van Rutte en Verhagen, die er alleen maar zitten voor de behartiging van de belangen van de grote ondernemingen.
Dat duo haalt desnoods de zonnepanelen van je dak áf.
_____