Jullie zouden toch ook wel eens willen weten hoe we nu eigenlijk tegen het verschijnsel Mark Rutte moeten aankijken? Je hoort er de laatste dagen van alles over, dat hij met twee monden spreekt, misschien zelfs op erkend Indiaanse wijze met gespleten tong, zwei Seelen in einer Brust, en zo voort, en met de Volkskrant van vandaag, die ik nog niet eens helemaal tot me heb genomen, kun je inderdaad alle kanten op. Van columnist Bert Wagendorp (‘na de verkiezingen zet Rutte zijn janusmasker af’) tot Martin Sommer (‘heel verstandig dat Rutte pruttelt wat hij kan’) kun je helemaal van links naar rechts.. Het enige houvast bieden de Frida Kahlo-wenkbrauwen van Bert en de foute puntschoenen van Sommer.
Nee, dan de PvdA, die is wel heel erg ontzettend duidelijk, in navolging van Joop den Uyl van wie we gisteren weer eens de sombere onheilsboodschap uit 1973 mochten aanschouwen. De partij maakt de kandidatenlijst bekend en dan begint het. Jeroen de Lange, die Hans Spekman opvolgde in de Tweede Kamer toen die partijvoorzitter werd, weet nog maar nauwelijks de weg in ’s lands vergaderzaal, maar hij staat op de achterste benen nu hij op een ‘onverkiesbare’ plaats is gezet. Sterker nog, hij wil al helemaal niet meer. Helaas is niet meer te achterhalen hoe laag die onverkiesbare plaats was, maar als de PvdA 75 zetels haalt, wat je niet moet uitsluiten, dan was die plek toch ineens wel verkiesbaar geweest? Jeroen, je had in Breda toch gemakkelijk voldoende voorkeursstemmen kunnen ronselen?
Nee, boos weglopen.
Metin Çelik, die het een klote-ervaring’ vond dat hij op een onverkiesbare plaats terecht gekomen was. Tegen nota bene De Telegraaf zei hij ‘zich te voelen als met een mes in de rug gestoken.’ Een ander laag opgesteld Kamerlid maakte van de gelegenheid gebruik te melden dat Diederik Samsom volgens hem maar drie adviseurs had: ‘Diederik, Diederik en Diederik’. En haakte daarna ook af. Good riddance, zeggen ze in Engeland.
Het wordt nog erger. Ze klagen dat Frans Timmermans, een man van groot kaliber, wel een mooie plaats krijgt ‘terwijl hij drie keer buiten de deur heeft gesolliciteerd’. En daarbij, meld ik maar even volledigheidshalve, drie keer is gedwarsboomd door de PVV – Frans is een held van het socialisme, niet meer en niet minder. Maar zijn eigen partijgenoten willen Geert wel helpen door Frans uit te maken voor een ordinaire baantjesjager. Een mevrouw die hoog op de lijst staat wordt helemaal onderuitgehaald, krijgt een mes in de rug en wordt pootje gehaakt door een partijgenoot. “Tanja Jadnanasing moet aan alle kanten gecoacht worden.’ Nog een ander noemt Mariëtte Hamer ‘een luis in de pels’, en uit de context blijkt dat de sprekerd niet beseft wat die uitdrukking betekent. Er is er zelfs een die vindt dat het bij de VVD allemaal veel beter gaat dan bij de PvdA. Meld je bij Rutte, joh!
Het valt me nog mee dat niemand zich erover beklaagt dat er twee kinderen van Joop den Uyl op de lijst staan, Saskia en Xander.
Wat zijn dat allemaal voor vogels? Beseffen die niet dat ze hun partij daarmee alleen maar kapot maken? Of is dat juist de bedoeling? Denken ze echt dat ze allemaal op de eerste plaats van de lijst kunnen staan? Vecht je kapot om je onverkiesbare plaats om te zetten in een verkiesbare, dan heb je het ergens over. En klets vooral binnenskamers en al helemaal niet tegen rechtse kranten.
Moet ik dan maar terug naar GroenLinks? In diezelfde Volkskrant schrijft Sapje een brief aan Rutte met als kop ‘Beste Mark Rutte’. Een raar opstelletje met veel Europa erin, en eindigend met de mededeling dat GL op 1 september een conferentie houdt over Europa. ‘Over de waarde van Europa voor Nederland. Ik nodig je bij deze uit om te komen. Ik hoor graag snel van je!’ Ze vermeldt er niet bij hoe hij zich moet verkleden, en vraagt ook niet of zijn moeder hem komt afhalen, na afloop.
Met de bakfiets.
_______