Sinds jaar en dag ben ik redelijk tevreden met het aantal pageviews op dit weblog. Soms is er een uitschieter, zoals gisteren en vandaag. Op de achtergrond draait een teller mee, die mij niet alleen het aantal bezoekers en pageviews meldt, maar ook de internetadressen of zoektermen via dewelke de kijkertjes bij mij terecht zijn gekomen.
De prognose van het aantal pageviews voor vandaag was tegen de 500, geen record maar wel heel erg hoog – een aantal dat uiteindelijk nooit wordt gehaald omdat de teller er geen rekening mee houdt dat de meeste mensen ’s morgens naar mijn weblog kijken. Op zoek naar de oorzaak van dat hoge aantal pageviews van vandaag ontdekte ik dat de meeste kijkers kwamen van de website Nujij.nl. Een hulpvaardige geest had zonder het te vragen of te melden mijn stukje (enigszins verminkt) op die website gezet. Het kan trouwens ook wel zijn dat ik me ooit daarvoor zelf heb aangemeld, in een grijs verleden, dat steeds grijzer wordt. Ik bleek er te kunnen inloggen, dus het zal wel.
Ik ging daar kijken en zag dat er een in mijn dagelijks leven ongekend aantal reacties waren gekomen op het stukje dat, zoals jullie je zullen herinneren (het staat hieronder, trouwens) ging over de vraag of de politici die het kabinet-Rutte hebben opgericht en weer hebben laten vallen voor hun gedrag niet berecht zouden moeten of kunnen worden. Nujij.nl had behulpzaam het heel normale Nederlandse (uit het Turks afkomstige) woord kadi nog even vertaald met rechtbank.
Ik las de reacties en was maar wat blij dat ik normaal toch in een enigszins obscuur hoekje van het internet opereer, vrijwel uitsluitend gevolgd door mensen die ik persoonlijk ken en die mij een min of meer goed hart toedragen. Ik heb zelfs een echte eigen hofnar onder dat stel.
De reacties op Nujij.nl waren trouwens zeer verschillend. De mooiste vond ik die waarin de reageerder meldde dat het allemaal nog goed zou komen, met name wanneer Geert aan de macht zou zijn. Fact free politics in de making, vat ik maar even kort in modern Nederlands samen. Anderen vonden het stukje min of meer cabaretesk, en die hebben het begrepen. Uiteraard ontbrak een andere feitvrije reactie niet, namelijk die waarin alvast werd getreurd over de herinvoering van communisme en maoïsme onder Samsom en Roemer – ik miste het stalinisme wel een beetje.
Wat ik maar wilde zeggen is dat ik vanmorgen een berichtje tegenkwam in de krant waarin werd gemeld dat de voormalige IJslandse premier Geir Haarde door justitie schuldig was bevonden aan het veroorzaken van de bankencrisis in zijn land, maar daarvoor niet hoeft te zitten.
Zo cabaretesk was die suggestie van mij dus eigenlijk niet.
_______