Als je geen milieuschade wilt aanrichten moet je dus de Westerschelde niet uitbaggeren. Is dat nou zo moeilijk? Ja, dan kunnen die grote schepen Antwerpen niet meer bereiken, maar wat is dat nu weer voor probleem? Eerst gaat Antwerpen op een plek liggen die alleen door platbodem roeibootjes van maximaal 2.34 meter lang kan worden bereikt, en dan willen ze daar ineens diepstekende mammoettankers tot midden in de stad laten varen. Typisch Belgisch ook, om de laatste kilometers van je belangrijkste rivier door Nederland te laten lopen – terwijl je als sinds 1830 weet dat je één ding nooit met Nederland moet doen: vertrouwen dat het nakomt wat het belooft.
Daar hebben de Nederlanders zelfs een speciale partij voor opgericht: het CDA. Niet dat ze bij andere partijen niet weten wat creatief liegen is – Mark Rutte heeft er onlangs nog een spectaculair voorbeeld van gegeven – maar voor het echte professionele leugenwerk moet je toch bij Leers, Bleker en Koppejan zijn. We moeten nog wel even afwachten of Bleker vandaag inderdaad die brief uit Brussel krijgt waar hij het debat over de Hedwigepolder gisteren mee dacht dood te slaan. Maar ik heb toch wel zo’n beetje mijn prognoses.
Het is trouwens een typisch Nederlands absurd toneelstuk: je sluit een overeenkomst met België om eindelijk eens je verplichting om de Westerschelde uit te baggeren na te komen en ter compensatie van daardoor optredend natuurverlies een poldertje in Zeeuws-Vlaanderen vol te laten lopen. Vervolgens komt er een regering die de steun nodig heeft van uit de Zeeuwse klei getrokken politici en dus meedeelt dat dat poldertje droog blijft (zolang het niet regent, natuurlijk).
Dan lopen de Belgen te hoop, die al geld hebben gestoken in hun kant van de deal, dan een hele poos niks en dan komt Henk Bleker die zegt de polder voor eenderde onder water te willen zetten. Ad Koppejan, die liever de Watersnoodramp van 1953 nog eens overdoet dan de dijken rond Hedwige door te steken, stemt daarin meteen gretig toe, want hij is het beu de Koppejan van Jut te zijn. Gerd Leers belt om te zeggen dat hij nog wel wat negers heeft om de nieuwe dijken mee aan te vullen en dan komen de andere partijen in de Tweede Kamer die allemaal wat anders willen, variërend van ‘gelijk maar heel België onder water’ tot Richard de Mos, die desnoods in plaats van één vinger liefst helemaal zelf in het gat in de dijk gaat liggen. Op zich geen slecht idee natuurlijk, helemaal geen slecht idee dus – hoewel, Richard beschouwt gele plastic badeendjes ook als ‘natuur’, en dat is dan wel weer vertederend.
De hele Hedwigepolder onder water en dat water bedekken met die dobberende eendjes, twintig miljoen stuks. Een boost voor de economie, een kunstwerk dat het opzien van de gehele aardkloot baart, Nederland ineens weer de vooruitstrevende gids in de jungle van het wereldgebeuren.
Maar kan iemand mij daarna eindelijk eens vertellen hoe ik dat moet zien, dat je eenvoudig een poldertje onder water zet en daarmee compenseert dat je eerst grootschalig het milieu van de Westerschelde naar de ratsmodee hebt gebaggerd?
_______