De eerste die me een uitvoerige offerte toestuurde voor de plaatsing van zonnepanelen op het dak, deed er ook, zeer gedienstig, een opsomming ter grootte van een half A4tje bij aangaande de lucratieve subsidies die de duurzame stroomverbruiker allemaal in het vooruitzicht had.
Een kort onderzoekje leverde op dat geen van die subsidies ook nog echt bestond.
Op één na. Het was een subsidie van de provincie Limburg ter bevordering van het zonnepanelenbezit en die wel duizend euro kon opleveren.
Ik downloadde de voorwaarden die gerust duizelingwekkend genoemd konden worden. Ik mocht bijvoorbeeld niet eerder een subsidie voor zonnepanelen hebben ontvangen, de panelen waarvoor subsidie werd gevraagd mochten niet al aangeschaft en uiteraard al helemaal niet in bedrijf zijn, je moest een door jou ondertekende offerte bijvoegen van het bedrijf dat je in de arm ging nemen en je mocht pas gaan ‘bouwen’ als je een subsidietoekenning had gekregen – en subsidietoekenning was nog geen subsidiebetaling. Sommige dingen werden ook niet vermeld, bijvoorbeeld bij welk investeringsbedrag het maximum zou worden uitgekeerd.
Op dat moment had ik de zonnepanelen al in de bijkeuken liggen, dus feitelijk voldeed ik al niet aan de belangrijkste voorwaarde voor de subsidie.
Wat ik wel wilde weten was: hoe lang had het zullen duren voor ik iets had vernomen als ik de aanvraag had ingediend? Zouden er bijvoorbeeld maanden overheen gaan, waardoor kostbare zonne-uren zouden verstrijken zonder dat ik ervan had geprofiteerd?
We belden de desbetreffende ambtenaar, en kwamen aan het stellen van die vraag al helemaal niet meer toe. De subsidie was op 31 januari ter beschikking gesteld en sindsdien al ruim dubbel overtekend. Mocht er nog een verlenging van de subsidie plaatsvinden, dan kwamen toch de mensen die al buiten de boot vielen als eerste aan de beurt.
Het was duidelijk: ik moest mijzelf zien te subsidiëren. Daar ben ik trouwens heel goed in, dus maakt u zich geen zorgen.
De eerste gebeurtenis rond het streven naar eigen energieproductie: Enexis, die over de kabels en de meters gaat, komt donderdag een terugloop-elektriciteitsmeter installeren alsmede een nieuwe gasmeter. De samenhang ontgaat me omdat ik, zover ik weet, niet van plan ben ook gas te gaan terugleveren.
Voor de stroomlevering ben ik inmiddels overgestapt op Greenchoice, aan de aanbiedingen voor collectieve aankoop via ANWB en Eigen Huis ben ik maar voorbij gegaan. De nieuwe koelkast gebruikt inderdaad naar schatting 600-800 kWh per jaar minder, maar hij kan de keuken nog niet in omdat de daartoe te passeren deuren kinderachtig smal zijn uitgevallen. Een monteur komt woensdag om de deuren van de kast te slopen, dan kan hij er wellicht wel door.
Ik mediteer momenteel rond de mogelijkheid dat ik alsnog de sloophamer ter hand moet nemen.
Of een kraan huren die de koelkast over het dak tilt naar een deur die wel breed genoeg is. Kan ook.
________
Eerdere afleveringen: 27 maart 2012 en 31maart 2012.
_________