Vanaf vandaag houdt Google ons dusdanig in de gaten, dat ik begin te overwegen mijn gebruik van deze uit de hand gelopen zoekmachine enigszins te beperken.
Maar hoe? Dat weet ik niet omdat de dreigementen die de afgelopen weken over me zijn uitgestort – wij wijzigingen ons privacybeleid! – voor mij grotendeels onbegrijpelijk waren, ook al omdat ik dacht: jullie privacybeleid, daar doen jullie maar mee wat je wilt, zoals ik met mijn privacybeleid doe wat ik wil.
Maar dat heb ik dus verkeerd begrepen, dringt langzaam tot me door. Elk woordje dat ik tik wordt door Google ergens opgeslagen. Als ik ergens meld dat ik in lichte mate last heb van urineverlies, dan merkt meneer Google dat op en belt direct naar mevrouw Tena, of ze daar een advertentie tegenover wil stellen? En ja hoor. Meneer Google verdient vervolgens aan mijn urineverlies.
Sterker nog: als ik het woord ‘fiets’ in een mail vermeld worden mijn mails voortaan prachtig versierd met aanbiedingen voor te gek coole fietsvakanties, op de leukste daarvan kun je gewoon dronken in bed blijven liggen en doet de touroperator dat saaie fietsen wel voor je.
Je kunt zeggen: tja, je moet een provider hebben om te kunnen internetten, en je moet een zoekmachine hebben en een mailprogramma, en Google levert die en dat werkt allemaal nog redelijk soepel, dus wat moet ik?
Facebook levert dat soort nuttige diensten niet. Ik heb een zeer beperkt aantal vrienden en zit niet verlegen om nieuwe. De meeste van mijn vrienden kunnen nauwelijks de aan- en uitknop van het licht vinden, laat staan die van een computer. Daardoor kon ik gemakkelijk van Facebook af nadat ik vernam dat de exploitanten jou ook alleen maar in de tang willen hebben om hun winkel aan degene te kunnen verkopen die er de meeste miljarden voor biedt.
Je kunt trouwens van Facebook noch van Google af – aan hun sites zit wel een aan- maar helaas geen uitknop.
Sinds een paar dagen krijg ik allerlei welgemeende adviezen, bijvoorbeeld om mijn geschiedenis bij Google te wissen en nog andere instellingen te wijzigen, maar of dat ook allemaal echt werkt, bijvoorbeeld zodanig dat mijn mails niet meer zwemmen in een zee van overbodige advertenties, dat zie ik nog niet gebeuren. De inlegkruisjes voor op de fiets vliegen me om de oren.
Dus wat ik wil is dit: een mailprogramma dat ongeveer werkt zoals dat van Gmail, maar dan helemaal vrij en gegarandeerd privé; ik ben bereid daarvoor een nader overeen te komen bedrag per jaar te betalen.
En o ja, dat moet natuurlijk ook kunnen met de banken. Vroeger gingen we naar de bank en spraken met een bediende achter het loket over onze geldzaken. Het huis zou te klein zijn geweest als zich daar de hele tijd allerlei zakkenrollers, flessentrekkers en fietsendieven omheen hadden staan meeluisteren, tegen de bankbediende mompelend: geef mij ook wat van die meneer zijn bankrekening, hij vindt het goed.
En nu ik er over nadenk: zou het eigenlijk niet verstandiger zijn gewoon alles weer handmatig te gaan doen?
Wat was er eigenlijk tegen een wandeling naar de brievenbus om er een handgeschreven brief in te stoppen, of een fietstochtje (met inlegkruis) naar de bank voor een kleine conferentie met een echte bankier, dus niet zo’n graaiend sjappie met een zwart pak en lichtbruine puntschoenen? Cognacje erbij?
_______