In de krant hedenochtend weer eens een verhaal dat de eenvoudige krantenlezer, net wakker en nog in bed, de stuipen op het lijf jaagt. Wat blijkt? Aan Amerikaanse (en ook een paar Nederlandse) banken is door de Amerikaanse overheid (de Federale Bank) tussen 2007 en 2010 niet 700 miljard dollar steun uitgegeven, maar 7700 miljard. Zoveel geld was er dus nodig om die banken niet failliet te laten gaan door de schade, opgelopen door de verkoop van hypotheken aan mensen die de lasten daarvan niet konden betalen, het was speculatie op een toekomstige koersstijging op de huizenmarkt. En op het feit, dat als je misgokte, de staat wel zou bijspringen. Hetgeen precies was wat de staat deed.
Dat is dus 1100 dollar per lid van de wereldbevolking, of, relevanter misschien. bijna 26000 dollar per Amerikaan. Uitdelen zou misschien toch ook een leuk idee zijn geweest. Denk je, uiteraard op vage gronden. Ik heb al moeite zat met mijn eigen hypotheek.
En dat geld is dus in een bodemloze put gevallen, de belastingbetaler moet er voor bloeden. Jij en ik, uiteindelijk. Denk je.
Je leest nog wat op die hele pagina, over hoe dat allemaal ging en wie dat geheim heeft gehouden en waarom, en dan staat links onderaan een interessant zinnetje: ‘Volgens de Fed was al het krediet dat tussen 2007 en 2010 aan banken werd verschaft gegarandeerd met onderpanden en zijn alle leningen intussen ook netjes terugbetaald.’
Dat hadden we dus ook gewoon vóór ons kunnen houden, ik reken dit bericht opeens tot het grootste onnieuws sinds de laatste ijstijd.
Maar er blijven toch wat vragen.
Amerika is een rijk land dat zich een staatsschuld (of een begrotingstekort, kan ook zijn, al is daar natuurlijk een enorm verschil tussen) kan veroorloven van 14 triljoen dollar (dat is iets minder dan tweemaal 7700 miljard). Maar dan nog is 7700 miljard niet iets dat de Federale Bank even uit de hoge hoed klopt om de banken overeind te houden. Of juist wel? Of is dit allemaal imaginair geld waar je nog geen croissant met brie voor kunt kopen? Ander punt: moet ik dit allemaal wel weten? En toch: hoe moet ik, in het schelle licht hiervan, al die crises die we elke dag voorgeschoteld krijgen eigenlijk begrijpen? Is het misschien toch een ingewikkelde hoax om de tussen Nicholas Sarkozy en Angela Merkel opbloeiende liefde tot na de komende Franse presidentsverkiezingen geheim te houden? (Zou ik me kunnen voorstellen, die Nicholas denkt ook: wel lekker hoor, Angela, vergeleken bij die aangeklede bezemsteel die ik nu heb.)
Ik wacht tot we in de krant een bericht zien staan dat eindigt met het zinnetje ‘Uiteraard heeft Griekenland al maanden geleden alle schulden afgelost en is Italië, ook geheel schuldenvrij, het rijkste land van Europa. Jan-Kees de Jager wordt ereburger van Athene en honorair consul van Italië te Voorschoten (of daaromtrent).’
__________