Vandaag een bezoek aan de huisarts en daarna aan de fysiotherapeut en ook nog misschien een belletje naar de osteopate. Dus als ze dan op de radio meedelen dat de VVD vindt dat aan de patiënt, die bijvoorbeeld met een gebroken been of voor een bevalling in het ziekenhuis komt, verteld moet worden wat dat grapje gaat kosten, dan spits je de oren. Want als je vooraf weet wat het kost en je het zelf moet betalen dan kijk je natuurlijk wel sip, maar omdat de genoemde voorbeelden in het basispakket van de trouwens ook al peperdure zorgverzekering zitten, neem je die onheilsboodschap met een zekere gelijkmoedigheid aan. Toch?
Het is blijkbaar de bedoeling dat de patiënt zich bewust wordt van het probleem dat een mens een krakkemikkig lichaam heeft dat, omdat we terugschrikken voor de consequenties, zo lang mogelijk en zo goed mogelijk in stand moet worden gehouden, alvorens alsnog dood te gaan.
Het lijkt me in ieder geval niet direct de bedoeling dat de patiënt zegt: oh nee, dan beval ik wel even thuis, of achter die dikke boom daar, dat doen ze op Nieuw Guinea tenslotte ook; nee, leuk aangeboden, maar dat is me toch effetjes iets te duur, ik moet ook nog een kinderwagen kopen. Of dat die andere patiënt zegt: oh nee, doe geen moeite, ik kan er net zo goed een handdoek stevig omheen draaien en met ducttape vastplakken, dan heelt dat been toch ook, min of meer?
Ik heb het al eens vaker geroepen en ik zal het nog maar eens doen: rechts is dom en aanbidt rijke mensen, want daar komt dus dit stomme verhaal vandaan.
Als je dokters gewoon in overheidsdienst neemt en een fatsoenlijk salaris geeft, dan hoeven ze geen goudgeld meer te verdienen aan door de zorgverzekering bekostigde min of meer overbodige behandelingen, of zelfs niet aan nuttige behandelingen. Zoals een kuur van vijftigduizend euro waardoor het leven van een vrouw met terminale eierstokkanker met een maand of drie van ondraaglijk lijden wordt verlengd. De mensen die ik het meest bewonderde zijn natuurlijk dood, maar zij verkozen onbehandeld te sterven aan een hoe dan ook ongeneeslijke ziekte.
Dit is misschien een idee: als je zorgt dat elk dorp een eigen ziekenhuisje krijgt voor bevallingen en gebroken benen, dan kan de hele bureaucratie worden afgeschaft, inclusief de enorme staven van managers en regelaars.
(Nog altijd is mijn vraag niet beantwoord: als de gezondheidszorg dan geprivatiseerd is, waarom drukken de kosten van die gezondheidszorg dan op de begroting van de regering?)
Ik zou hier nog lang over door kunnen gaan, maar ik moet nu de deur uit.
Toch even informeren of de behandelingen die ik straks routinematig onderga wel ergens voor nodig zijn. En wat dat maagonderzoek wel niet gaat kosten.
_______