Umberto Domenico Ferrari heet de man om wie de film Umberto D. van Vittorio de Sica uit 1952 draait. Dezer dagen zestig jaar oud, maar als je de film nu ziet, lijkt hij wel driehonderd jaar geleden gemaakt. De Sica had de gewoonte niet-professionele acteurs te gebruiken, zoals Carlo Battisti die de titelrol speelt in deze film. Ik geloof niet dat we daarna nog ooit van hem hebben gehoord. Hij was, kuch, een echte amateur.
Wij, die gewend zijn aan de moderne stijl van filmen – de ideale film heeft de structuur van een roman – kijken ietwat bevreemd naar deze rolprent, dat woord hoort erbij, in zwart-wit. Mooie fotografie, daar gaat niks vanaf. Met een scenario dat afkomstig zou kunnen zijn van een goede amateur. Of van iemand met een Boodschap. Een Nadrukkelijke Boodschap.
Lees verder op Boek & Film