Dát nu is het fundamentele verschil tussen links en rechts. Links beschouwt ‘nationaliteit’ als iets administratiefs en het ‘tweede paspoort’ als een souvenir dat een enkele keer nog te pas kan komen ook.
Rechts ziet ‘nationaliteit’ als iets dat je met name bindt aan verplichtingen aan het land waarvan je die nationaliteit hebt, zoals ‘loyaliteit’. Een tweede paspoort, dat dus ook verplichtingen met zich meebrengt, kan daardoor leiden tot een conflictsituatie. Stel je eens voor dat de landen waarvan je de paspoorten bezit allebei de militaire dienstplicht kennen en met elkaar in oorlog raken, wat dan? En oorlog, aldus de rechtse gedachtegang, dat is het al gauw, een internationale voetbalwedstrijd is al oorlog.
Kortom: rechts is van vóór 1940, links van na 1968, zoiets.
Het onderwerp komt nu ter sprake, omdat minister Piet-Hein Donner, altijd tuk op een kans om de PVV rechts in te halen, plannen heeft om mensen met een Nederlands paspoort die om wat voor reden dan ook tijdelijk of definitief naar het buitenland zijn vertrokken en aldaar de plaatselijke ‘nationaliteit’ hebben aangenomen, hun Nederlandse paspoort af te nemen.
Ik ga nu even generaliseren en denken dat veel uit Nederland vertrokken inwoners in meerderheid, ik zeg in meerderheid, Els, Rob, Erna en vele anderen vormen uitzonderingen, er enigszins rechtse opvattingen op na houden en daarom bijvoorbeeld vaak vooral de website van De Telegraaf raadplegen en zich geregeld hagelslag en drop laten toezenden, en misschien Nederland zelfs hun ‘vaderland’ vinden. Maar daarom nog niet willen of kunnen afzien van de praktische voordelen van het hebben van de ‘nationaliteit’ van het land waar je toevallig woont. Aanhangers van Donners voorstellen zijn vooral te vinden onder inwoners van Nederland die niet slim of geschikt genoeg zijn om een mooie baan in het buitenland te vinden en dus ook nooit in de gelegenheid komen een tweede paspoort te krijgen. En zich dus ook niet kunnen voorstellen wat dit allemaal betekent.
Twee werelden, de een zwaait graag met lappen stof in de kleuren rood, wit, blauw en oranje, de ander heeft gezorgd dat hij of zij een huis kan kopen of huren en de kinderen naar school kan sturen.
Ik zou best als souvenir, naast het plastic kaartje dat is verstrekt door de burgemeester van Landgraaf, dat mooie groene Italiaanse paspoortje willen hebben, ik meen dat dat zelfs ook mogelijk is, al koop ik er niks voor want in Europa is er hoe dan ook vrijheid van gaan en staan voor iedereen.
Snappen jullie nu waarom Nederland, na al die potsierlijke vooroorlogse voorstellen, dringend een andere regering, en dan bij voorkeur eentje van ná 1968, moet hebben?
_______