Iemand die op 1 september jongstleden aankwam in Nederland voor een verblijf van onbepaalde duur – bijvoorbeeld om te gaan werken bij een filiaal van zijn grote buitenlandse firma – die heeft zich natuurlijk ingelezen in een paar aspecten van Nederland. Over molens, het wonen ónder de zeespiegel, klompen, tulpen en altijd regen, kou en wind. Geen wonder dat de desbetreffende Amerikaan met angst en beven naar bijvoorbeeld Heerlen is gereisd, om aldaar zijn zegenrijk werk ter hand te kunnen nemen.
Drie maanden is hij nu bijna hier. Welgeteld één molen gezien, vastgesteld dat hij veilig op 148 meter boven de zeespiegel woont. Geen klompen, geen tulpen.
En nauwelijks echte kou, nauwelijks wind en vrijwel geen regen.
Hij heeft het naslagwerk er nog eens bij genomen, waarin staat dat in Nederland op zijn laatst op 1 november de winter pleegt in te treden, en de eerste sneeuw vaak al in november, december wordt gesignaleerd en dat in januari Nederlandse collega’s helaas geen tijd zullen hebben om te komen werken omdat ze moeten schaatsen. Hij kijkt voor de zekerheid nog eens naar buiten en ziet, al voor minstens de zeventigste keer in drie maanden tijd, de zon stralend opgaan aan de Zuid-Oostelijke horizon, op de zoveelste wolkenloze, vrijwel windstille dag.
Dit is geen sprookje voor over vijftig jaar, maar de barre werkelijkheid van de herfst van het jaar 2011.
Ongetwijfeld zal onze expat nog aardig op zijn neus kijken, komende maanden.
Op de weerkaart van vandaag zie je dat alleen in het Oosten van Twente en van de Achterhoek en in Zuid-Limburg geen mist hangt. In het Westen, hoor ik op de radio, heerst alweer de chaos van de mist, al zijn de 77 files nog geen vierhonderd kilometer lang; kunnen we nóg betere reclame voor Zuid-Limburg wensen?
Intussen bieden de weermannen nog steeds tegen elkaar op. We juichen te vroeg. Dat we op 21 november nog lekker buiten een boek kunnen lezen wil nog niet zeggen dat er geen meters sneeuw zullen vallen, het kwik niet aan de onderkant uit de thermometer gaat druipen, het filerecord niet naar 1200 kilometer gaat en eind januari geen originele orkaan Amerikaanse stijl grote delen van Westelijk Nederland zal verwoesten.
Het is natuurlijk afwachten, zeggen de meer nuchtere en niet door een sensatiekrant of dito tv-station betaalde deskundigen, het enige dat je ervan kunt zeggen is: de bal is rond, het kan vriezen of het kan dooien.
Maar we willen er desondanks alles aan doen dat nodig is om te maken dat onze expat zich eindelijk eens een beetje thuis gaat voelen.
Ik las in het weekend in de krant over een Angolees meisje dat na haar studie in Nederland is teruggekeerd naar haar land – ze wil graag eens per jaar een paar weken naar Nederland. ‘Maar het moet wel in de winter’.
Ook daarom moet het eindelijk eens winter worden.
________
De bovenste foto is gemaakt op 17 december 2010, de onderste op 19 november 2011. Van ongeveer hetzelfde standpunt.
________