Een eeuwig fascinerend onderwerp blijft toch het weder, en vooral de volstrekt foute herinneringen die je daar aan hebt.
Vanmorgen mompelde ik bijvoorbeeld dat we een unieke oktober achter de rug hadden en dat het alwéér een stralende dag dreigde te worden zoals bijna de hele maand. Dat blijkt niet het geval. Zelfs in het geheel niet. Uit de KNMI-tabellen sinds 1901 komt deze oktober qua maximum temperatuur niet eens voor in de top tien. Op nummer één staat 2001 met 14.2 graden als hoogste gemiddelde etmaaltemperatuur en komt oktober 2011 niet verder dan 11.3, nog minder dan een suf jaar van vóór de opwarming, 1967.
Gelukkig blijkt de opmerking die ik daarna vanmorgen maakte voorlopig wel redelijk betrouwbaar, want 2006 en 2005 gaven inderdaad behoorlijke warme oktobers te zien en die staan dan ook op nummertjes 2 en 3. En dat meende ik me ook zo te herinneren. Die oktobers werden trouwens gevolgd door ook redelijk warme novembers, maar dat blijkt dan weer alleen voor november 2006 te gelden, en dat herinnerde ik me dus fout.
Een ontsnappingsmogelijkheid is trouwens ook nog: de cijfers gelden voor De Bilt, en dat is mooi een kleine tweehonderd kilometer naar het Noorden, dus wie weet.
Elk jaar maak ik omstreeks deze tijd tegen mijn verveeld kijkende sibbe melding van 1 november 1980, toen het negen graden vroor en Djamila met haar vervaarlijk slippende Triumph Spitfire een met rozemarijn gebraden kip met een glaasje rode wijn kwam brengen in het ziekenhuis in Kerkrade, waar ik herstellende was van een ongetwijfeld overbodige dubbele liesbreukoperatie. Waaruit je kunt afleiden dat, in tegenstelling tot het weer, chirurgen een zeer constante factor zijn in ons leven. Sindsdien heb ik toch minstens tweemaal afgezien van een mijns inziens overbodige operatie.
Dus genoeg geluld over het weer.
O nee, wacht. Nog nooit heb ik op 31 oktober rijpe vijgen kunnen plukken in de tuin. Vanmorgen wel. Maar dat ligt natuurlijk aan het warme voorjaar. Hoe warm was dat ook weer? Ja zeg, kijk dat even zelf na. Ik heb op dit moment al genoeg mensen weggejaagd met mijn gemeier over het weer.
Nog even dit: november 2009 was ook heerlijk warm, aanvankelijk. En toen kwam rond de twintigste een enorm pak sneeuw naar beneden, de inleiding tot een waanzinnige klotewinter. Het enige lichtpuntje: in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.
Laten we ons daar maar aan vastklampen. En anders kijk je naar Raiuno: een dik ingepakte verslaggever kan nog net opzij springen voor een langsflitsende ontwortelde boomstam die door een kolkende bergrivier wordt meegesleurd, alles op zijn weg verwoestend. In Toscane op 31 oktober 2011.
______