Kijk me toch het armzalige zootje eens aan. De commissie van Vreemdelingenzaken uit de Tweede Kamer – ik zag tot mijn verrassing dat de bij uitstek deskundige op dit gebied, Hero ‘alle nikkers eruit’ Brinkman, gisteren de commissie voorzat, gesecondeerd door een van de grootste griezels op rechts, Sietse Fritsma.
De commissie valt ruwweg in te delen in twee groepen: de farizeeërs en wetgeleerden van de PVV, de VVD en het CDA, en de warm-menselijke en sympathieke types met helaas een lichte zweem van warhoofdigheid van SP, PvdA, GroenLinks en D66. Joel Voordewind van de Gristenunie was in dat kamp nog de nuchterste. In deze sfeer – een leuke nabootsing van de toestand in het land – kun je meteen rekenen op hoon en smalend gelach als je aankomt met vragen om barmhartigheid, om begrip, om de hand over het hart.
Twee sprongen er op rechts uit: Kees van der Staay en Cora Van Nieuwenhuizen-Wijbenga. Cees speelde de rol van de farizeïsche haarklover die wel even gezegd wilde hebben dat hij zich ongemakkelijk voelde omdat hij in het openbaar moest spreken over een individueel geval – dat vervolgens uitvoerig deed en daarna met de coalitie meestemde. En Cora, die mooi zat te wezen met haar peilloos diepe decolleté en die permanente smalende grijns op haar gezicht; Voordewind en Van der Staay maakten merkwaardig genoeg geen opmerking over die Dalilah in hun midden, de fatale vrouw die schaamteloos smult van haar macht.
Fraaiste staaltje van farizeïsme: ‘Ze hebben in Angola hele goeie weeshuizen.’ (Angola is een land waarvan het ministerie van Buitenlandse Zaken vindt dat je er beter niet heen kunt reizen, er geldt een negatief reisadvies. Maar dat geldt uiteraard slegs vir blanke.)
En dan is die arme jongen, nog de rustigste en nuchterste van het hele stel, nu afhankelijk van een CDA-congres en met name twee CDA-Kamerleden, mevrouw Ferrier over wie ik niets zal zeggen, en Ad Koppejan, die ik vanmorgen hoorde zeggen dat hij ziek was en naar bed wilde en daarbij sprak of hij dronken was en er nog wel een lustte.
CDA, VVD, PVV, samen 76 zetels in de Tweede Kamer, vertegenwoordigend iets meer dan de helft van het electoraat, tevens het deel van het electoraat dat het boven aangehaalde motto van Hero Brinkman onderschrijft. Die drie, vier, vijf miljoen Nederlanders die er alleen in kleine kring voor uit komen, maar die al sinds jaar en dag graag al die zwartjes op een lek schip het zeegat uit zouden zien varen.
Nog afgezien van wat er morgen op dat congres gebeurt – weer een hele dag verknoeid voor de televisie – en waarvan ik de uitslag al weet: het congres heeft veel kritiek maar onderschrijft het beleid van de oer-CDA-ers en helaas ook oer-Limburgers Leers en Knops.
Waarna er nog maar één mogelijkheid is: Mauro wordt door een club in de Eerste Divisie van het betaald voetbal aangenomen als aankomend middenvelder. Daar worden wel gekkere dingen gedaan en dan doet die voetbalclub eens wat terug voor de samenleving, die tot nu toe al zijn gekheden uit belastinggeld heeft gefinancierd. En daar hebben ze tenslotte goeie ervaringen met zwarte jongens.
_______