Zaterdagmorgen, vaste prik: Volkskrant Magazine. Hee, je had het abonnement toch opgezegd? Jazeker, maar ik heb tot 24 december betaald, misschien krijg ik dit jaar zelfs de Kerstkrant nog net wel. Ligt aan het sneeuwdek, denk ik.
Wim de Jong bericht al voor de tweede keer vanuit de VS, ditmaal vooral uit het dorp Oatman, een feest der herkenning want ik kocht daar in april 2008 een spijkerhemd met een enorm Route 66 logo op de rug. De Jong laat helaas onvermeld dat dit het dorp is waar elke drie kwartier in de hoofdstraat een vuurgevecht plaats vindt tussen witte en zwarte hoeden of tussen sheriffs en robbers, kan ook. Misschien staakten ze voor a fistful of dollars meer toen De Jong passeerde.
Sylvia Witteman komt, als zo vaak, op internet terecht en vindt daar de wonderlijkste dingen. Ditmaal ‘Eenvoudig leven’ met Teunie, en dat mag wat mij betreft eenvoudig leven heten. Het is een weblog met veel te lange en daardoor vrijwel onleesbare regels, waarop Teunie op 20 oktober nog kond deed van het feit dat ze met haar man ‘half Nederland’ was doorgereden – te weten Elspeet, Apeldoorn en ’s Heerenbroek. (Van Teunie is net een boek uit, so much voor eenvoudig leven.) (Nee, bedenk zelf maar grappen over ’s Heerenbroek.)
Dit om even de sfeer te bepalen, we gaan het pas weer over het Volkskrant Magazine hebben als daar orde op zaken is gesteld.
Maar we blijven wel even op het onvolprezen www.
Een te benauwde leefwereld lijken me Elspeet en ’s Heerenbroek voor Peter Breedveld en Hassnae Bouazza die samen een groot deel van een andere weblog, Frontaal Naakt, vullen – een weblog waar Teunie, gezien haar ingetogen achtergrond, niet naar mag kijken, alleen die naam al.
Breedveld neemt een breed scala van onderwerpen dagelijks onder de loep terwijl Bouazza een bijzondere voorkeur heeft voor het Midden-Oosten en de toestand aldaar.
Op Twitter moet je voor de grap die twee toch eens volgen. Soms twitteren ze hele dagen met elkaar, op zich zijn de tweets samen een interessante en doorwrochte politieke discussie waaruit Bouazza vooral naar voren komt als een brutale meid met radicale opvattingen. Tot nu toe nog altijd: so what.
Maar aangezien Peter en Hassnae elkaar ook wel met ‘geliefde’ aanduiden, heb ik een bizar beeld van de twee: Hassnae met haar iPad en Peter met zijn laptopje liggen naast elkaar onder de dekens en bestoken elkander met tweets. En daar bemoeien allerlei andere types zich dan ook weer mee als het te bar wordt.
Zo is daar van de vroege ochtend tot de late avond EdgeofEurope, waarachter Rob van Kan, ridder zonder vrees of blaam, woonachtig in Calabrië schuilgaat en zich absoluut niet onbetuigd laat als het gaat om het maken van keiharde ruzies met prominenten uit de domrechtsscène. Inclusief bedreigingen en blocks over en weer.
Wat ik bij Twitter wel kan aanbevelen, dat is de tweetwisseling tussen Nico Dijkshoorn en de al eerder genoemde Sylvia Witteman. Daar komt voortdurend het afzichtelijks op voedselgebied voorbij waardoor beiden zo gefascineerd worden. Ik noem de uitgeharde gehaktstaaf.
Het is natuurlijk een kwestie van een uitgekiende mix maken van degenen die je volgt, maar ik vind het werkelijk prachtig om tussen Khadaffi en de Israëlisch-Palestijnse troebelen ineens de altijd onverstoorbare Eetweters te zien opduiken met Paprikasoep met sherryazijn en krokantjes van parmezaan.
Ik ga eens een vrolijke zaterdag vullen, denk ik. Ik aarzel: Elspeet, Gaza, Cosenza of toch maar gewoon: Eygelshoven.
_______