En het wordt alleen maar erger. Ik sta al sinds jaar en dag bekend als iemand die het meestal aanzienlijk beter weet, en nu speel ik met verve, ook langs de openbare weg, de rol van de bejaarde eigenwijs.
Afgelopen zaterdag meldden veel winkels in het winkelcentrum dat er een landelijke pinstoring was. Aangekomen in de rij bij de kassa van Kruidvat – nooit iets bijzonders, niet al te vaak voordelig – stelde ik vast dat ik in geval van nood, dus als je niet kon pinnen, niet voldoende cash zou hebben om te betalen. Dus stelde ik Djamila, die als gebruikelijk geen rijbewijs, identiteitsbewijs of pinpas bij zich had (‘dat heb jij toch?’ Wij zijn symbiotisch) voor om de plaats in de rij bezet te houden, terwijl ik bij een pinautomaat in het winkelcentrum geld zou gaan tappen. Ik veronderstelde namelijk dat de landelijke storing niet de pinautomaten van banken getroffen zou hebben.
Dat hadden er meer gedacht, want er stond een enorme rij bij de automaat van de ING. Lumineus idee: naar ABN-Amro, daar zag ik iemand tevreden met gepind geld weglopen en was ik meteen aan de beurt. De transactie verliep soepel, het pasje kwam weer naar buiten en toen gebeurde er niks. Geen cash. Achter mij vormde zich een rij.
De automaat vermeldde een telefoonnummer dat in geval van storing gebeld kon worden. Aldus gedaan, dan had ik die smartphone niet voor niks.
Optie 2 liet zich maar moeilijk aantikken, dankzij die smartphone, maar uiteindelijk kreeg ik een jongeman aan de telefoon, die mij vroeg bij welke bank ik een rekening had. ‘KPN,’ zei ik, merkte mijn vergissing meteen, bij de pinken als ik ben, en corrigeerde: ‘ING.’ En daarmee werd de allesweter in mijn wakker. ‘Ja, dat komt zo, ING en KPN zijn eigenlijk zusjes van elkaar.’ De jongen klonk op zijn hoede. ‘Wat bedoelt u, meneer?’ ‘Dat ING en KPN vroeger in één firma zaten.’ ‘Ik begrijp u niet.’ ‘De PTT, die waren vroeger samen PTT,’ doceerde ik.
Ik keek om en zag dat de mensen achter me gretig van mijn wijsheid stonden te profiteren.
Ik hoorde aan de stem van de jongen dat hij vaker eigenwijze bejaarden aan de telefoon kreeg. En dat hij nog nooit van de PTT had gehoord. ‘Nou ja, hoe dan ook meneer, u moet uw bank bellen en vragen of de transactie echt voltooid is.’ ‘Ik kan ook internetbankieren hoor, dan kijk daar wel even.’ ‘O dat is heel mooi meneer, dan wens ik u nog een mooie middag.’
Een mooie middag, dat was het trouwens al, en de rij achter me was intussen verdwenen. Teleurgesteld, doordat ik mijn rol van eigenwijs te lang rekte.
Bij Kruidvat deed de pinautomaat het gewoon.
_______