Je kunt natuurlijk gewoon doorgaan met smalende teksten over de wereldpolitiek, de hobby’s van Strauss-Kahn en hun invloed op de wereldpolitiek en de smaak van nieuwe haring en het geringe verband daarvan met de wereldpolitiek – waarover wellicht morgen mee – maar je kunt het, bij wijze van afwisseling, ook eens hebben om de nederige werkzaamheden waarmee je je dagen eigenlijk vult.
Je moet weten: in mijne woonst hebben wij ruwweg geteld veertien vertrekken met een totaal vloeroppervlak van 240 vierkante meter, op het souterrain na alles gelijkvloers. De vloeren bestaan geheel uit tegels, waarvan een deel wit marmer en de rest witte keramische tegels in diverse formaten.
De vloeren zijn, wat je noemt, besmettelijk. Ze ontsnappen niet aan wat buiten allemaal bloeit en altijd weer boeit. Wekenlang in het voorjaar profiteren we weliswaar van het feit dat het niet regent, maar door open deuren en ramen komen grote hoeveelheden stuifmeel en ander stof binnen, alsmede vliegen in alle soorten en maten en ook nog spinnen, vooral hooiwagens. Tegenwoordig trouwens ook libelles met rode en knalblauwe doorschijnende achterlijven.
Daarna gaat het regenen, en je kunt voeten vegen zoveel je wilt, je vindt binnen de kortste keren afdrukken van modderpoten door het hele huis.
Mijn hoofdtaak is die vloer. In principe eens in de week maar in de praktijk maximaal eens in de tien dagen gaan de stoelen op de bedden, respectievelijk naar buiten. Tafels en bedden blijven wegens onhandelbaarheid gewoon staan.
Ik begin in de uiterste noordoosthoek van een slaapkamer met de stofzuiger van het merk Nilfisk, die vooral als voordeel heeft: een zeer lang snoer, waardoor ik maar éénmaal van stopcontact hoef te wisselen op mijn tocht door het huis. Voor de rest loeit en stinkt hij. Nadat ik ben aangekomen in de uiterste zuidwesthoek, de bijkeuken – onderweg heb ik ook zo veel mogelijk spinrag meegezogen, levende vliegen en libelles zijn een bonus voor de eenzame stofzuiger – keer ik terug, nu gewapend met de speciale knijpemmer en bijbehorende zwabber van de firma Leifheit, die het gemak van de dweilende mens dient.
In de emmer gaat heet water en een stevige scheut Blue Wonder van de firma Sorbo – ik heb intussen wel ontdekt dat producten als Cillit Bang en Mr Muscle iets meer waskracht vertonen, maar ik moet daar nog mee experimenteren, met name op het marmer, dat niet overal tegen kan.
Het zwabbert heerlijk weg hoor, als je liefhebber bent van reinheid en van spik & span en van ‘wat ruikt het hier lekker fris’, dan doe je het zingend en fluitend.
Jammer dat de zwabber niet alles kan. Op vele plaatsen in huis blijven kleine ondefinieerbare bruine ‘poepjes’ achter op de witte vloer. Daar spuit ik vooraf Cillit Bang op en dan gaan ze dus wel met de zwabber mee. Onderweg behandel ik de wc’s en de badkamers met Glorix en WC Eend en gebruik daarbij microvezeldoekjes. Na afloop kijk ik tevreden rond hoe de overige bewoners de stoelpoten van onderen reinigen en alles weer op zijn plaats zetten. Ik zijg neer, met een hand in de gevoelige rechterzijde en met een enigszins van pijn vertrokken gezicht, en vind dat ik wel een glaasje Jägermeister heb verdiend. Alleen als die ijs- en ijskoud is, natuurlijk.
En het mooiste van alles: na zo’n actie, die een uurtje of twee in beslag neemt, weet je zeker dat je de komende nacht zult slapen als een libelle in een stofzak.
_________