Dit is conceptuele kunst. Mijn concept: ik heb me ooit voorgenomen minstens driehonderd stukjes per jaar te schrijven en dat houd ik al bijna twaalf jaar vol. Min of meer. Ik ben een kunstenaar, ik schep tekst uit het niets en ik doe dat omdat ik een innerlijke drang voel om het te doen. Ik ben een kunstartiest, zoals een in Nijmegen wereldberoemde kunstschilder het ooit uitdrukte. De kunst, die wil wat, zei Oom Gerard reeds.
Ik zou nu ook nog kunnen roepen dat ik l’art pour l’art bedrijf: ik wil niet eens sterk dat iemand mijn stukjes lees, en ik wil er ook niks mee verdienen. Als ik het geschreven heb, ben ik er vanaf.
Het is natuurlijk ook gewoon een hobby. Vlinders vangen, modeltreinen laten rijden, macrameeën, tuinieren, vliegeren, zwemmen, tennissen, wandelen, bergbeklimmen – met een beetje moeite zou je het allemaal ‘kunst’ kunnen noemen, net als beeldhouwen, dwarsfluit spelen, schilderen, toneelspelen.
Als mensen het mooi vinden, willen ze er misschien wel voor betalen. Als niemand ervoor wil betalen moet je een baan zoeken.
Zo bewijs ik op mijn gemakje dat ik maar een eenvoudige boerenlul ben.
Geen kunst aan.
________