Altijd een fascinerend verschijnsel gevonden: de regering ziet dat de mensen verzot zijn op zout, tabak, alcohol, gokken, benzine, diesel, auto rijden, kortom alles waar je hopeloos verslaafd aan kunt raken, en besluit: dáár gaan we belasting op heffen, noemen dat deftig accijns en halen zo flink wat poen binnen voor de schatkist. Dat mes snijdt aan twee kanten: je kunt van de opbrengst leuke dingen doen voor de mensen en ze toch niet lastig vallen met de heffing van meer inkomstenbelasting.
Er zit ook ontwikkeling in. Ik meen dat alleen in Italië nog accijns geheven wordt op zout, dat lange tijd bovendien samen met tabakswaren alleen verkrijgbaar was bij speciale staatswinkels, de Sali e Tabacchi. Hier is dat om de een of andere reden afgeschaft. Misschien bracht het weinig op.
Intussen zijn tabak en alcohol in een kwade reuk komen te staan, de staat maakt er propaganda tegen maar gelukkig is een belangrijk deel van de bevolking gevoelig voor verslaving aan deze middelen, dus wordt verhoging van de accijns, ter compensatie van het lagere verbruik, verklaard met de wens van de regering het gebruik terug te dringen. Je mag er wel minder van gebruiken, als de opbrengst maar op peil blijft, want anders moet je andere belastingen verhogen en dat merken de regerende partijen in het stemhokje.
De regering heeft nog niet zo lang tot haar leedwezen gezien dat ook hoog verbruik van benzine en diesel in een kwade reuk is komen te staan. Terwijl dat hoge verbruik een geweldige kwak poen voor de schatkist oplevert. Maar onverschilligheid op milieugebied levert geen goed imago op, en dus bedacht men een belastingvoordeel voor eigenaren van auto’s die zuinig rijden. Ze betalen geen motorrijtuigenbelasting en wat we vroeger ‘weeldebelasting’ noemden, de BPM. De achterliggende gedachte was vermoedelijk dat al die VVD-, CDA- en PVV-stemmers toch de neiging hebben steeds grotere auto’s te gaan kopen in plaats van kleine. Dat klopte op twee punten niet: de kleine auto’s waren niet aan te slepen, de grote werden opeens ook zuinig.
En dat ging ineens enorme bedragen schelen in de schatkist. Het scheelde trouwens ook in de hoeveelheid rondhangend uitlaatgas, dus staan we nu voor een dilemma – hoewel de keuze ongetwijfeld zal zijn: gewoon weer motorrijtuigenbelasting en BPM voor alle auto’s. En eens kijken of de accijns op motorbrandstof nog wat opgekrikt kan worden. Met als schijnheilig motto: dan verbruiken de mensen minder. Iedereen weet dat er nog nooit zo veel gezopen is als tegenwoordig, het tabaksverbruik mag er nog altijd wezen en de automobilist rijdt geen meter minder. Kassa!
Ik zou trouwens nog enkele suggesties willen doen voor een verdere verschuiving: elektrische auto’s rijden nu nog accijnsvrij. Dat moet rechtgetrokken worden. En daarna is het tijd voor een accijnsheffing op drugs, te beginnen bij wiet.
Misschien kunnen we de coffeeshops naar Italiaans voorbeeld omdopen in Canne e Tabacchi?
________