SanteLOGie

Naar een ander volkslied

Nou, ik ben er ook voorstander van hoor, dat allochtonen vanaf morgen het Wilhelmus moeten leren zingen, al zullen ze er, net als de meeste autochtonen, heel weinig van begrijpen.

Want stel je eens voor de grap voor dat we in de plaats van dat lied van Marnix van Sint Aldegonde dat eerdere volkslied verplicht zouden stellen: Wien Neerlands bloed door d’aderen vloeit, van vreemde smetten vrij. Dat zou natuurlijk een bloody shame zijn, tegenover die vreemdelingen die hun best doen echte Nederlanders te worden en dan een tekst moeten leren die hen onder de neus wrijft dat het nooit zal lukken.

Dus toch maar het Wilhelmus, vanaf morgen? Niet zo overhaast, laten we eerst eens een gedegen onderzoek doen naar de vraag wat Nederlanders diep in hun hart eigenlijk het volkslied vinden.

Zou me niks verwonderen als dat Wie aar de champignons zou zijn. Of anders wel Potje met vet.

_________

hhBest

Boek & Film 

 

Donner op, naaktloper!

Minister Piet Hein Donner vergelijkt het dragen van een boerka met naaktlopen. Maar de verschillen springen toch behoorlijk in het oog, dunkt mij. Naaktlopen is bijvoorbeeld veel kouwer dan in een boerka lopen. Ik kan me zelfs voorstellen dat je op de ene dag, als het 35 graden is, naakt loopt, maar de volgende dag met een graad of 15 toch denkt: gauw die boerka maar weer aan. Verder denk ik om de een of andere reden dat naaktlopen toch behoorlijk meer opvalt dan het lopen in een boerka.

Uit de formulering van Donner begrijp ik dat hij bezwaar heeft tegen naaktlopen. Of tegen naakt lópen? Misschien wel tegen náákt lopen. Ik denk dat alle drie de mogelijkheden gelijkelijk kunnen rekenen op mijn goedkeuring. Zeker als het wordt beoefend door vooruitstrevend vormgegeven dames. Boerkalopen daarentegen laat mij onverschillig.

En tenslotte zou ik willen opmerken dat Piet Hein Donner zich aldus niet alleen als een volgeling van het blonde gevaar uit Venlo manifesteert, maar ook verraadt dat hij een vies oud mannetje is.

_______

hhBest

Boek & Film 

 

Aparte registratie, waar kennen we die van?

De PVV, dat is toch een onmisbare partij. Nu heeft een zijner Kamerleden weer bedacht dat de huidige manier van statistiek bedrijven de criminaliteit van derde-generatie jod… oh, sorry, allochtonen niet apart meer noteert, en dat verhindert dat we die mosl… eh allochtonen niet tijdig in de kraag kunnen vatten. Een grote misstand die terstond gecorrigeerd dient te worden. We zijn nog op tijd, want die derde generatie allochtonen is nu nog onder de tien jaar oud. Denken ze. Al zal de aangeboren criminaliteit zich natuurlijk al wel vanaf de derde maand zwangerschap van de moeder manifesteren in belletje trekken bij bange oude mensen.

Ikzelf ben nog een tweede generatie allochtoon (hier) en ik kan de geachte afgevaardigde meedelen dat ik ook alweer een derde generatie heb geproduceerd en dat ook die niet stilgezeten heeft – al is de vierde generatie inderdaad nog onder de tien jaar. En meisjes. En vermoedelijk nooit van het hoofddoekje, tenzij het stukje stof weer zwaar in de mode komt.

Maar als u mij in een apart categorietje wilt plaatsen bij het CBS, ga uw gang.

Alleen wil ik dan wel bedingen dat ik geen zespuntige gele ster krijg, maar een vijfpuntige rode.

________

hhBest

Boek & Film 

Verdwaald op North Sea Jazz

Hoog op de bill van North Sea Jazz is Prince verdwaald.

Prince is, voor zover mij bekend, een popartiest. Veel gedoe met een elektrische gitaar, openlijk begild door vrouwen en meisjes, besmuikt bewonderd door jongens. Zoals zo veel popartiesten voor een belangrijk deel sekssymbool.

Ik weet wel dat ik een achterhaald beeld heb van wat jazz is. Ik vind bijvoorbeeld dat Kyteman goeie muziek maakt, maar geen jazz. Hij staat ook op NSJ. Toen ik NSJ nog wel eens bezocht amuseerde ik me wel zeer met de Big Band van de Bundeswehr. Maar dat was ook geen jazz. Trouwens ook geen sekssymbool.

Niet dat ik popmuziek minderwaardig vind, popmuziek is alleen iets ánders dan jazz. Bach en Mozart hebben toch ook niks te zoeken op NSJ?

Wat klets ik toch. Hier in huis vinden ze jazz niks – ik ben een overlever dus bemin ik tegenwoordig de stilte.

Zodat ik dus wel de merel hoor die een paar weken geleden nog een paar maten van de trompetsolo uit het concert voor piano en trompet van Dmitri Sjostakówitsj floot.

Intussen heeft hij verder geïmproviseerd. Hij heeft er jazz van gemaakt.

________

hhBest

Boek & Film

 

Een land in hoge nood

Lees de hartekreet van dichters des vaderlands, Ramsey Nasr, (hier) en kijk daarna naar wat de rat Verhagen waagt te zeggen op een partijbijeenkomst, vanavond.

Nasr verwoordt precies wat mensen met een beetje hart in hun sodemieter vinden van het onbeschaamde tuig dat tegenwoordig het land regeert, een land dat de facto wordt geregeerd door een zwaar gestoorde psychiatrische patiënt, daarbij gesteund door een krant die zich het prettigst voelt in de vunzigste riolen.

En dan vanavond toch minstens de politieke zelfmoord van Maxime Verhagen. Althans, wat hij vanavond gaat zeggen zou in een fatsoenlijk land tot politieke zelfmoord moeten leiden. (hier). Het is een volstrekt schaamteloze poging de PVV nog rechts in te halen. Hij moet er voor liegen en bedriegen, maar het CDA moet er weer bovenop komen – deze laatste zinsnede is echt een parafrase van wat Verhagen gaat zeggen.

Wordt het geen tijd een einde te maken aan deze klucht – al is het geen klucht, het is een tragedie die zich over Nederland, tot voor kort het leukste land van de wereld, voltrekt.

________

hhBest

Boek & Film 

Zo houden we ze dom en arm

René Leegte heet de man. En nee, zijn naam is geen pseudoniem, hij schijnt echt zo te heten. Mark Rutte heeft namelijk een voorkeur voor rare namen. (Teeven, Liefde, Melanie Schultz van Haegen-Maas Geesteranus, in het ballencafé natuurlijk altijd aangeroepen met Melanus, Dezentjé Hamming, Aptroot, Brood, de Caluwé. Gegarandeerd allemaal uit het telefoonboek van Vlaardingen.

Leegte kent zijn klassieken, dat moet je toegeven. De geschiedenis heeft keer op keer getoond dat hoe minder de mensen weten, hoe beter je ze kunt ‘voorlichten’. Daarom wil hij het KNMI opheffen. De klimaatverandering is een sprookje dat in strijd is met het partijprogramma van de VVD, en het KNMI doet net of dat sprookje waar is.

Het programma van de VVD kan kort worden samengevat, naar aloud Zuid-Limburgs model: toen hield de mijn de mensen arm en de pastoor zorgde dat ze dom bleven, de VVD wil dat nu helemaal zelf doen. Nou ja, in nauwe samenwerking met de PVV, dat spreekt vanzelf.

______

hhBest

Boek & Film 

De stenen der bevrediging

Martin Bosma van de PVV, die zorgt nog eens voor origineel amusement. Van Calabrië tot Amsterdam regende het gisteren op Twitter tweets met vertalingen van vooral Angelsaksische songteksten.

Professor Bosma had geopperd dat Radio 2 voortaan vijfendertig procent Nederlandstalige muziek zou moeten uitzenden. Voor veel tweeps betekent zulks: vertalingen van Engelstalige liedteksten, en niet origineel in het Nederlands geschreven teksten, zoals Twee reebruine ogen, die keken de jager aan, dat rijmt met Kunnen jullie door een waterkraan? Angelsaksische songteksten blijken, in vertaling, exact even wezenloos. In de jaren zestig maakte een collega op de redactie van De Gelderlander al een geinig stukje rond de vertaling van Zie je later alligator, na een tijdje krokodil.

En nog veel eerder maakte Oom Gerard in zijn veelgelezen debuutroman De Avonden, furore met vermeldingen van de orkesten De Luchtmeesters en De Zwervers – en toen bestond Radio 2 nog niet eens, laat staan Radio 3.

Hoe dan ook, de beste tweet in de traditie van Oom Gerard was die van Femke Halsema: ‘En dan nu de Stenen met Bevrediging.’

_________

hhBest

Boek & Film 

Van de doden…

Voor me liep een man in een grijze jas. Ik was in Leiden en zocht de botanische tuin. Ik tikte de man op de schouder, hij bleef staan en draaide zich om, hij leek ietwat geïrriteerd en ik zag dat het Heere Heeresma was, weliswaar hardnekkig afgedaan als een minor poet, maar door mij bewonderd om zijn boek Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp, alleen al om de vondst dat het altijd regent in het boek en Han nooit in ontwikkelingshulp ging. De botanische tuin was gemakkelijk te vinden, ik stond er zo ongeveer vóór, maar dat had ik met mijn suffe hoofd natuurlijk weer niet gezien. Wel zag ik Heere Heeresma. En nu is hij dood.

Wie ook dood is, dat is Jan van Beveren. Die heb ik nooit de weg gevraagd, maar Djamila heeft hem wel gezien. Toen zij werkte bij de Koninklijke Luchtmacht, in een kantoor aan de Eerste Van den Boschstraat in Den Haag, hoorde ze Jan van Beveren de hele dag. Ter vervulling van zijn dienstplicht zat hij daar op kantoor. De godganse dag trapte hij een bal door zijn hok.

De mortuis nil nisi bene.

_________

hhBest

Boek & Film 

Het idee van l’art pour poen, eh, poune

Dit is conceptuele kunst. Mijn concept: ik heb me ooit voorgenomen minstens driehonderd stukjes per jaar te schrijven en dat houd ik al bijna twaalf jaar vol. Min of meer. Ik ben een kunstenaar, ik schep tekst uit het niets en ik doe dat omdat ik een innerlijke drang voel om het te doen. Ik ben een kunstartiest, zoals een in Nijmegen wereldberoemde kunstschilder het ooit uitdrukte. De kunst, die wil wat, zei Oom Gerard reeds.

Ik zou nu ook nog kunnen roepen dat ik l’art pour l’art bedrijf: ik wil niet eens sterk dat iemand mijn stukjes lees, en ik wil er ook niks mee verdienen. Als ik het geschreven heb, ben ik er vanaf.

Het is natuurlijk ook gewoon een hobby. Vlinders vangen, modeltreinen laten rijden, macrameeën, tuinieren, vliegeren, zwemmen, tennissen, wandelen, bergbeklimmen – met een beetje moeite zou je het allemaal ‘kunst’ kunnen noemen, net als beeldhouwen, dwarsfluit spelen, schilderen, toneelspelen.

Als mensen het mooi vinden, willen ze er misschien wel voor betalen. Als niemand ervoor wil betalen moet je een baan zoeken.

Zo bewijs ik op mijn gemakje dat ik maar een eenvoudige boerenlul ben.

Geen kunst aan.

________

hhBest

Boek & Film

Een goed geoefend persoon

Je denkt, nou, ik werk toch lekker in de tuin, ik doe boodschappen, zuig stof, dweil, wandel heen en weer in menig winkelcentrum, draag de wijn in en uit de kelder – kijk mij eens even lichaamsbeweging nemen.

Ja, zeker. Tot je aangemaand wordt een deel van wandelroute 158 in Zuid-Limburg eens te lopen. Let wel: gewoon lopen.

Ik ben het helemaal verleerd, ik loop eerst drie van de vier mogelijke kanten op – allemaal verkeerd. Hier en daar is de omgeving van het lieflijke Epen echt een beetje verpest door nieuwbouw, ze leren het werkelijk nooit, dat is voorlopig de conclusie.

Intensief telefonisch contact met de groep familieleden bij wie ik me uiteindelijk zou moeten voegen brengt me wat dichter bij de route, ik maak door mijn eigenwijsheid nog een flinke fout bij een uitspanning genaamd ’t Zinkviooltje, maar uiteindelijk komen ze daar aan, met zijn vijven. We lopen onder vrolijke gesnap de rest van de route, de boert en jokkernij zijn niet van de lucht. Ik verzwik nog bijna een enkel, maar dat hoort erbij.

En daarna een eenvoudig gezamenlijk maal in een uitbundige boerenherberg waar ooit een burgemeester huisde van 2 meter 11 lang en schoenmaat 58 en dan op huis aan.

Midden in de nacht word ik wakker van heftige krampen in beide benen. Ik sta op, om er iets aan te doen, maar merk dat ik mijn been niet helemaal kan strekken. Machteloos valt ik achterover in bed.

Ik moet meer oefenen.

______

hhBest

Boek & Film