Vandaag vergaat de wereld. Als ik de peinzende blik door het raam van mijn werkkamer naar buiten richt denk ik: dan zou ik er maar eens aan beginnen, ik bedoel, 21 mei is al een tijdje bezig, in Nieuw-Zeeland is het al bijna 22 mei, en ik heb even de berichtgeving gescand, maar zelfs van een geleidelijk vergaan van de wereld is geen sprake. Hoewel: ik heb helemaal geen berichten uit Nieuw-Zeeland gezien – als de wereld daar al vergaan is, klopt het, want vanuit een vergane wereld, zo stel ik mij voor, worden geen berichten, zelfs geen tweets meer verstuurd.
Maar het mooie van die op bijbelteksten gebaseerde voorspelling is uiteraard: de wereld vergaat elke dag wel een beetje. Bijvoorbeeld voor de mensen die vandaag overlijden, en dat zijn er een paar hoor, ik kan het nu even niet uitrekenen, maar sinds ik een minuut of drie geleden dit stukje begon te tikken zijn er alweer een paar honderd of duizend de pijp uitgegaan – aan een boom zo volgeladen, mist men een, twee lijkjes niet. Natuurlijk.
Ongetwijfeld vergaat de wereld een keer. Ik tik ‘May 21’ in het zoekvakje van Google en de eerste hit is meteen raak: Judgment Day May 21!’ (Hier)Ik heb geen zin om verder te kijken, uiteraard, ik heb wel wat beters te doen dan de bijbelvorscher uit te hangen, maar het is niet eens nodig om te scrollen om te zien dat onder die met een uitroepteken benadrukte mededeling alleen maar een citaat volgt uit dat leuke boek van de apostel Johannes, de Openbaringen, waar ik vooral schik in heb wegens de daarin voorkomende passus over de zon die verandert in een haren zak. Onder het citaat de volgende kreet: End of the World October 21, 2011.
En daaronder weer een tekst dat een beetje luidt als de agenda van een ingewikkeld project. Vandaag vergaat de wereld dus helemaal niet, welnee, vanaf vandaag worden we eerst allemaal beoordeeld en afhankelijk van de uitkomst van die beoordeling afgevoerd naar de hemel of de hel. Het ziet er allemaal heel ordelijk uit, God’s treinen rijden op tijd, dat moge duidelijk zijn. Of het in alfabetische volgorde gaat of naar belastbaar inkomen, of dat misschien de blanken, zoals het hoort, als eerste aan de beurt zijn, dat laat de gewijde schrijver nog even in het midden. In ieder geval moet de klus op 21 oktober geklaard zijn, want dan gaat de beuk er in. Ik mag toch hopen met behulp van een haren zak. Even moet ik denken aan een verhaal van Belcampo, waarin iemand het einde van de wereld overleeft door in een kast te kruipen.
Heel curieus is de kalender die in het warrige stuk voorkomt, een overzicht van belangrijke gebeurtenissen sinds het ontstaan van de wereld, die is gesteld op 11013 jaar voor Christus. Die is zelf weer geboren in 7 voor Christus en overleden in het jaar 33 – hij moet toen dus veertig zijn geweest – en dan een hele tijd niks, tot drie heel recente data, 1988, 1994 en 2011.
De laatste tijd citeer ik wel vaak mijn schoonmoeder die dan ook aardig de leeftijd van Methusalem nadert, en ook die laatste data doen mij aan haar denken. Als het wat veel sneeuwt, of het stormt hard, of er gebeuren grote ongelukken of er is een fikse aardbeving dan belt ze om te zeggen dat volgens haar nu dan toch echt het einde der tijden is aangebroken, en dat ze, gewoon in het NOS Journaal, er de tekenen van ziet.
En gelijk heeft ze. Zeg nu zelf: je hebt toch niks aan een wereld die vergaat als je nog niet geboren bent of al dood? Dat gebeurt alleen bij leven en welzijn – of zoals ze pleegt te zeggen: naar omstandigheden redelijk welzijn.
________