Liever helemaal geen nieuws dan extra uitzendingen van het NOS Journaal. Wat die toch overhoop gehaald hebben in hun hijgerige race tegen de commerciëlen, bah bah bah, tot en met de stille tocht door het troosteloze plaatsje vol ‘zelfmoorddozen van het socialisme’, dat is al de tweede keer dat ik Gerard Reve aanhaal in dit stukje. (De eerste keer was een parafrase.)
Ik zou graag die Alphenaren nog wel even willen spreken die zaterdag níet door de NOS-verslaggevers zijn geïnterviewd met de op zich in dit geval wel toepasselijke vraag ‘Wat ging er door u heen,’ ik zou de straatstenen wel eens willen zien die nog niet live op de Journaalbuis te zien waren geweest.
En wat ik vooral níet meer zou willen of zien of horen, dat zijn de eindeloze en uiteindelijk nergens op slaande speculaties van anchormen- en women en verslaggevers ter plaatse over wat er wel en niet door wie wel en wie niet gezien, gedaan, gedacht en gevoeld is, tijdens het gedachteloos afwerken van het boodschappenlijstje. Wat ik bijvoorbeeld miste: wat was er precies in de aanbieding bij AH, en was er nog wel voldoende standyoghurt bij C1000 voorradig.
Na iedere voor Nederlandse begrippen spectaculaire gebeurtenis horen we hetzelfde: dat de dader een blanke was, een jongeman van een jaar of 25, en dat de mensen die hem kenden hem een hele gewone, maar enigszins zielige jongen vonden. (Nou ja, allemaal waren ze blank, op Mohammed Bouyeri na. So much voor het hand over hand toenemend islamitisch terrorisme, dat maar niet van de grond wil komen.)
Maar het ergste waren dus de elke grond missende speculaties, met als hoogtepunt het telefoongesprek dat Tim Overdiek, met zijn sonore stem, op Radio 1 voerde met de secretaris van de bond van schietverenigingen, waarin hij hem onder andere ondervroeg over de vraag: wanneer een lid van de schietvereniging geen vergunning kan hebben voor een mitrailleur, hoe hij er dan aan kan komen? Uit criminaliteit, zei de secretaris, waarop Overdiek hernam: kun je uit het criminele circuit gemakkelijk aan wapens komen? Wat verwachtte hij? Dat de secretaris zou roepen, jawel hoor, ik heb hier zelf vierentwintig mitrailleurs liggen, en in de achtertuin een mooi stuk rijdende artillerie, gewoon, voor het geval dàt.
Het is natuurlijk ook een opgave als je een hele dag moet vullen met niets. Onbegrijpelijk lang duurde het ‘sporenonderzoek’ en niemand die op het idee kwam te vragen waarom dat nodig was. Ja, om de opvolger van Pieter van Vollenhoven de kans te geven een spectaculaire met lichtbeelden verluchte presentatie te geven. Dat is het enige dat ik kan bedenken.
Maar intussen renden de verslaggevers van de NOS rond, kregen van vele mensen te horen wat ze dachten, de een dacht: rotjes, de ander dacht: vuurwerk, nog een ander dacht: klappertjes en er was er ook een die iets meende te horen vallen.
Tussendoor de hele tijd het zeer vroeg opgenomen interview met de eigenaar van de dierenwinkel die zorgde dat niemand hem in de benen kon schieten en die volhield dat er tien doden waren toen we al lang wisten dat het er máár vijf waren. Inclusief de arm gek zelf.
______