In het boek Het lot van de familie Meijer van Charles Lewinsky komt een zeer gedetailleerde beschrijving voor van het ritueel slachten op orthodox joodse wijze. Na het lezen van die passage eet je weer een paar dagen geen vlees, hetgeen natuurlijk heel goed is voor hart- en bloedvaten. Van de eter, en van de aldus verder levende dieren. Het verhaal toont tevens de volledige zinledigheid van het gedoe.
Overigens is er niets tegen vlees eten. Panters, jachtluipaarden, leeuwen en tijgers evenals onze geliefde huisgenoten Minoes en Meneer Janssen horen tot de aaibaarste dieren – al zou ik bij sommige veiligheidshalve wachten tot ze adequaat verdoofd zijn – en toch zijn ze, net als varkens en mensen, vleeseters. Zij hebben trouwens een goed excuus dat varkens en mensen niet hebben: hun darmen zijn te kort om er groente en fruit in te kunnen verteren.
Je zou zelfs kunnen zeggen dat sommige dieren iets doen dat je ‘ritueel slachten’ zou kunnen noemen. Ik heb wel eens een kat een goudhamster zien nuttigen, waarbij hij/zij handig de endeldarm, inderdaad een onsmakelijk onderdeel, uit het beestje liet vallen alvorens het naar binnen te werken. Vooraf had hij/zij trouwens een spel van zeker een half uur met het slachtoffer gespeeld, waarbij de goudhamster vermoedelijk enkele malen moet hebben gedacht: ‘Ik ben nu wel een voorpoot/oog/achterpoot (doorhalen wat niet van toepassing is) kwijt, maar hij/zij heeft me wonderbaarlijk losgelaten, ik ben zeker niet lekker genoeg, nou aju dan maar, ik ben weg – shit, heeft hij/zij me toch nog te pakken. Auw.’
Dus die poes doet het ook niet om die hamster zo weinig mogelijk pijn te laten lijden; integendeel, die kat weet instinctief dat van al die adrenaline de hamster veel lekkerder wordt. Het is gewoon een culinaire truc. Ik denk dat dat ook geldt voor het ritueel slachten op Joodse- cq moslimwijze, het dier dat weet dat het gaat sterven nadat het vlijmscherpe mes in één haal de hals heeft doorgesneden – dat is onderdeel van het ritueel: in één haal – en loopt dan alsnog helemaal vol met smakelijk adrenaline waar, naar men zegt, geen peper en zout noch rozemarijn of knoflook tegenop kunnen. Chinezen en Koreanen weten het ook en doen het zelfs nog veel drastischer: de Duitse herder die gaat fungeren als avondmaal wordt er levend voor gevild.
Dus ik ben tegen de ritueelslachtenflauwekul van Joden en moslims, het is echt een zinledig ritueel.
Wat ik eigenlijk wilde zeggen (maar ik zit zo vol van dit type gelul dat ik er eerst vierhonderd woorden aan vuil moest maken, een soort ritueel slachten van de webloglezer, eigenlijk) tegen Marianne Thieme: wees toch blij dat wij inmiddels iets minder spectaculaire slachtrituelen hebben dan bijvoorbeeld tijgers en leeuwen; wij vliegen varkens en koeien niet meer met vier man naar de strot, en gaan vervolgens het nog zieltogende dier rauw zitten wegknagen, waarbij we het bloed tot in de oksels en achter de oren hebben zitten.
Bovendien is vlees gebraden, mits vakkundig gedaan en met de juiste zinledige rituelen, veel lekkerder.
________