Nou, ik moet zeggen: ik was vanmorgen in óns drukke winkelcentrum en daar gebeurde ook van alles. Zo was er een man met een zonnebril met daarop midden boven de neus een wapenschildje met een Italiaans vlaggetje, die op een invalidenparkeerplaats stopte en mij wenkte. Of dit nu het centrum van Landgraaf was? Eh, ja en nee, zei ik naar waarheid. Maar hij vroeg verder: zijn hier de meeste winkels? En daar kon ik dan weer op antwoorden met een volmondig ja. Ik zei dat hij op een invalidenparkeerplaats stond, en hij riposteerde met: ‘Dat zie ik, maar als zij uitgestapt zijn en alles hebben gepakt dan ga ik weg.’
En ik zag twee jongemannen uitstappen, enige onduidelijke dingen uit de auto halen en toen keerde ik hen beleefd de rug toe. Dat is toch een ernstige handicap, zeker voor een journalist: mijn gène wint het al snel van mijn nieuwsgierigheid.
Het was natuurlijk druk, de hele week is het centrum vrijwel dag en nacht open maar iedereen komt boodschappen doen op zaterdag tussen tien en twee. Gezellige drukte, noemen ze dat.
Bij de supermarkt hadden ze madeliefjes in de aanbieding voor 99 cent per potje en ik overwoog er een paar mee te nemen voor mijn buurman, die de hele week al bezig is zorgvuldig alle madeliefjes uit het gazon te steken. Humor, begrijp je wel? Ik ben een humorist. Maar niet echt een practical joker dus ik liet de madeliefjes waar ze waren.
In de supermarkt waren weer veel mensen te zien die al gegeten hadden, zal ik maar zeggen. En met name groente en fruit waren er twee- tot driemaal zo duur als op de markt, daar hadden we beter naartoe kunnen gaan dus, voor mandarijnen en sperzieboontjes. Behalve dat we dat al wisten, wordt er op de markt óók wel eens geschoten, als je het Midden-Oosten er bij neemt zelfs vaker dan in de supermarkt.
Ik zag een man die zeker anderhalve minuut in gedachten verzonken boven de fijne vleeswaren stond te knikkebollen. Opnieuw wist ik me te beheersen hoewel de vraag zich opdrong: wat gaat er nu door u heen? Later hoorde ik dat de plakjes cervelaatworst aldaar niet voor niets gratis werden aangeboden: ze waren niet te vreten.
De Van Haren schoenwinkel was laatst grondig verbouwd en een blik naar binnen bevestigde het vermoeden: er was helemaal niets veranderd. Gelukkig gaat Maxwell nu op de schop, hopelijk gaan ze daar voortaan in levende konijnen doen.
Aan de Hema in aanbouw, die ons zal verheffen tot grootsteedsheid, kwamen we ditmaal niet toe. Op het terras van het café zat een mevrouw heftig bloot te zonnen.
Goed idee. Ik scheerde mij huiswaarts.
_________