‘Je gebit is je obsessie.’ Oei. Dat kan dus inderdaad ook het geval zijn. Ik had net gemompeld: ‘De inlegkruisjes zijn mijn obsessie.’
Gebit en inlegkruisje, allebei natuurlijk van een hoog lelijk- en lulligheidsgehalte, maar komaan, je bent maar één keer 72 jaar, dus geniet er maar van.
Een paar weken geleden ging ik in op een aanbiedingen van een gratis proefpakket hereninlegkruisjes van de firma Tena. Toen ik dat al glad vergeten was kwam het pakje. De aanblik van de inhoud riep meteen beelden op van het verpleeghuis waar een ondefinieerbare poep- en urinelucht hangt. Als je zoiets nodig hebt, dan lek je dus spectaculair. En kun je je evengoed, of wellicht zelfs beter, meteen opknopen. Een grote dot papier in je onderbroek die je er steeds aan herinnert: je lekt.
Nee, dan de ‘Protection for man’ van Kruidvat. Over het bestaan daarvan heb ik reeds eerder uitbundig mijn vreugde geuit. Stel je een Melitta koffiefilter voor, en dan een stuk of tien op elkaar, en je ziet een ‘protection for men’ van Kruidvat. Tot ik die ontdekte gebruikte ik Alldays, en hoewel ik al enige tijd wist dat vrouwen anatomisch anders in elkaar zitten dan mannen, werd ik door het gebruik van die dingen op schrijnende wijze daaraan herinnerd: waar de Alldays inlegkruisjes smal zijn, moeten ze voor een man juist breed zijn, ik kan het niet discreter uitleggen.
Twee weken geleden greep ik mis bij een van de twee Kruidvaten hier ter stede: het vak van de Protection for men was helemaal leeg. Een passerende Kruidvatmevrouw zei losjesweg, niet beseffend wat ze met die opmerking aanrichtte: ‘Die gaan uit de collectie, geloof ik.’ Gelukkig zei een collega die dat hoorde: ‘Ze komen woensdag of donderdag weer.’
En sindsdien heb ik dus die obsessie voor mijn wat laag hangende koffiefilters. Hoe lang zal ik dit volstrekt onontbeerlijke kledingstuk nog kunnen bemachtigen? Dit kledingstuk dat maakt dat ik een normaal leven leid, in tegenstelling tot een leven zónder, dat gevuld is met natte onderbroeken en verdachte vlekken in de bovenbroek?
Ik onderzoek de verpakking, een fabrikant wordt niet vermeld. Al googlend kan ik geen concurrerend product ontdekken. Alleen Kruidvat heeft, uitsluitend uit medelijden met mij, tijdelijk een passend product in de schappen. Verdomde kerels, bijna iedereen van mijn leeftijd en ouder (en ook wel jonger) lekt een beetje, maar ze blijven er liever mee lopen dan er over te kikken bij het Kruidvat. En dus denkt de enige fabrikant misschien wel: het was een mooie uitvinding, maar zij verkoopt niet, dus uit de collectie ermee.
En die Tena-dingen, die gaan me dus echt te ver.
Donderdag naar het Kruidvat: ze zijn er niet. De schrik slaat me om het hart. Vrijdag naar de andere vestiging, daar hebben ze zeven pakjes. Zeventig stuks, iets meer dan twee maanden voorraad. Zal ik vragen waar die dingen gemaakt worden, contact opnemen met de fabrikant en tweehonderd pakjes laten afleveren? Tweeduizend stuks, genoeg voor een jaar of zes?
Zal ik zelf een heleboel Kruidvaten afgaan en overal de hele voorraad meenemen? Zal ik familie vrienden en kennissen mobiliseren om hun Kruidvaten leeg te halen?
Mijn gebit is misschien ook wel een obsessie. Maar daarover later meer.
________