Wat ik nou wel eens zou willen weten: heeft Rutte geen spijt als haren op zijn jolige hoofd dat hij ooit op het idee is gekomen om met Wilders in zee te gaan? Hij moet toch scherp het tafereel hebben gezien van Sap, Pechtold, Roemer, Cohen, Van der Staay en Rouvoet die nu eenmaal in de politiek zijn gegaan om niet alleen zoveel mogelijk stemmen te krijgen, maar die kiezers ook bij elkaar te houden met hun boodschap die nu eenmaal ingewikkeld is en verwarrend kan zijn, en tegenover hen een onverstoorbare Geert Wilders die, onderweg naar de absolute macht, alles en iedereen aan zijn laars lapt, inclusief de premier.
Sap, Pechtold, Roemer, Cohen, Van der Staay en Rouvoet waren ineens zo aandoenlijk, ze willen ook voor de bevolking van Afghanistan wat wij hier hebben of nastreven: wetten die rekening houden met de geweldige schakeringen van de moderne westerse maatschappij, politiemensen die met de wet in de hand in alle redelijkheid optreden, rechters die meestal kans zien op grond van die wetten streng maar rechtvaardig te oordelen. Maar je kunt natuurlijk net zo goed met de boodschap naar Afghanistan gaan dat voor een beschaafd en democratisch mens een zacht puntje met jonge kaas en een koel glas koemelk een lunch is.
Nee, dan Geert Wilders. Hij stond gisteravond achter de katheder in de Tweede Kamer en deed zijn collega’s Kamerleden af met zijn bekende riedel schimpscheuten en dooddoeners uit het rokerscafé. Hij toonde dat je om een enorme achterban te vergaren – hij hintte zelfs verlekkerd naar 76 zetels, die hem de volledige macht zouden verschaffen – je maar een paar korte slogans nodig hebt, dat het helemaal niet nodig is die slogans ook maar te proberen enigszins waar te maken. Sterker nog: hij deed afspraken die hij in het regeer- en gedoogakkoord met Rutte en Verhagen had gemaakt korzelig af met de mededeling dat dat iets was voor tóen, niet voor gisteravond.
Eerder op de avond had ik op Politiek 24 een discussie gezien waaraan de leden van het Europees parlement Wim van de Camp, Judith Sargentini van GroenLinks en Barry Madlener van de PVV deelnamen. Nou, discussie – Madlener toonde zich een goed leerling. Hij zette mevrouw Sargentini weg als ‘communist’ – GroenLinks is inderdaad een fusiepartij waaraan in een grijs verleden ook leden van de CPN hebben deelgenomen. Maar dat is weer zoiets genuanceerds, terwijl je aan het eenvoudig etiket ‘communist’ veel meer hebt.
Madlener zei dat Roemenië en Bulgarije maar uit de EU moest worden gezet omdat de gehele bevolking van die landen corrupt en crimineel is, en grotendeels naar West-Europa is gekomen, óf als muzikant met hun gejengel in het winkelcentrum, of als lid van bendes die Pinautomaten kraken of langs de autoweg nepgoud verkopen. En als Turkije lid wordt van de EU, dan komt de criminele bevolking van dat land ook hierheen en dan zijn wij nog helemaal niet jarig.
Waarna de gesprekspartners Sargentini en Wim van de Camp enigszins verbouwereerd een genuanceerd betoog opzetten dat zich helaas niet zo kort laat samenvatten als dat van Madlener.
Let wel: ik blijf het verkeerd vinden dat GroenLinks en D66 Rutte aan een meerderheid hebben geholpen voor een ‘missie’ die ook in de door Jolande Sap ‘afgedwongen’ vorm alleen geopolitieke symboolbetekenis heeft – wil je in Afghanistan goed functionerende politieagenten hebben, betoogt columnist Pfeiffer vanmorgen in nrc.next, dan moet je de opleiding niet van acht weken tot achttien weken uitbreiden, maar tot acht jaar.
Nu GroenLinks en D66 voor veel kiezers afvallen, is het van groot belang te benadrukken dat het onverminderd noodzakelijk blijft bij de verkiezingen voor Provinciale Staten tot elke (democratische) prijs te verhinderen dat het kabinet-Rutte de meerderheid krijgt in de Eerste Kamer – gisteren hebben we gezien dat de Weimarrepubliek dan dichterbij is dan wij in onze onschuld denken.
_____