Een behulpzame ziel in mijn omgeving zette me meteen al op het juiste spoor, toen ik losjesweg aankondigde gisteravond naar een tweetup te gaan.
Want wat is een tweetup? A gathering of nerds attempting social contact, likely for the first time. Usually disintegrates into everyone running to the nearest computer to type to one another. En dat is dan meteen de onvriendelijkste van de drie definities die de Urban Dictionary geeft, maar what the heck: daar hebben we de Urban Dictionary voor. En behulpzame zielen in je omgeving.
Dit was dus een tweetup van Twitteraars, oeps, tweeps, die ook een meer vertrouwde naam had, namelijk Twitterborrel045, hashtag #TB045, en dan staat 045 dus voor het kengetal van het vaste telefoonnet van Heerlen en wijde omgeving, ook bekend als Parkstad Limburg. Gek natuurlijk, want de ware tweep weet niet eens meer wat een vaste telefoonlijn is.
Waarom ga je daar heen, eigenlijk? Nou, ik wilde het wel eens meemaken, dáárom. En er zouden wat mensen komen die ik al veel langer kende, lang voordat ze tweep werden, en trouwens ook mensen die ik alleen ken omdat ik ze volg en/of zij mij volgen.
Het geheel speelde zich af in de bar van een popmuziektempel, De Nieuwe Nor, gevestigd in een oude smederij. Boven de toegangspoort staat dan ook nog Constructiewerkplaats. Een gerieflijke bar met ruime keuze uit dranken, waaronder gekoelde flesjes hippe biermerken.
Daar was @Marc2b natuurlijk, verdacht van het nemen van het initiatief, @Luclodder, de Twitterfotograaf die de tweeps fotografeerde met een lens van ruim een halve meter lang, een aantal collega’s uit de regionale journalistiek en aanverwanten, en, inderdaad, veel puisterige jongens die voldeden aan het stereotype van nerd. Ze stonden dus, zoals te verwachten viel, razendvlug te tikken op het schermpje van hun iPhone, zodat we op een groot scherm een snel lopende Twitter Fountain konden volgen, met zinnige kreten als ‘ik ben er bijna!’ en ‘gezellig hier!’ Twee man, waaronder natuurlijk @Marc2b, hadden zelfs hun netbook bij zich en twitterden er heftig op los.
Maar eerlijk is eerlijk, de meerderheid maakte er gewoon een gezellige boel van en ik schaamde me absoluut niet voor mijn kolengestookte Nokia waarmee niet valt te twitteren. Helaas werd ik niet gebeld, anders had ik fier kunnen demonstreren dat je met zo’n ding ook kunt telefoneren.
Ik kocht zo’n koel biertje – Strongbow leek me wel aangewezen – zette de fles stoer aan de mond en raakte in gesprek met een lavendelkweker uit Aalbeek die internationale faam geniet, over de vunzigheden die zelfs in deze toch brave bedrijfstak worden uitgehaald met het illegaal voortkweken en hernoemen van beroemde kruisingen. Ik had een echte plantensoulmate gevonden, wat niet het geval zou zijn geweest als ik thuis achter de computer was blijven Twitteren.
En het is ook wel heel prettig dat er tegenwoordig niet meer wordt gerookt in het café. Misschien moet ik eens wat vaker gaan. En wat ook gelukt is: ik was veruit de oudste aanwezige tweep. Jammer dat je dat niet aan mij kunt zien. Ook niet op het portret dat Luc Lodder gisteren maakte en dat ik hierbij zet.
Zie ook hier.
________