De elite wordt wakker. Vanmorgen in nrc.next: nou moeten ineens de kunstsubsidies afgeschaft worden, omdat de gewone man kunst niet mooi vindt. Terwijl wij, die wel kunstliefhebbers zijn, ons blauw betalen aan jullie huursubsidie!
En gelijk hebben ze. Ik verwacht dat morgen de niet-autobezitters opstaan en roepen: Waarom nieuwe autowegen? Waarom überhaupt autowegen?
Trouwens, ik bezoek zelf ook nauwelijks de schouwburg voor een mooie symfonie van Arvo Pärt, of exposities van ‘installaties’. Mijn kunst, dat zijn schilderijen van mensen die ik ken of gekend heb, en voor de rest beperkt mijn cultuur zich eigenlijk tot wat films en vooral boeken, boeken, boeken. Die, voor zover mij bekend, niet gesubsidieerd worden.
Maar dat hebben we allemaal al eens gezien, natuurlijk.
Toen we de aangifte voor inkomstenbelasting nog met een mondgelikt anilinepotlood moesten invullen, was ik daar wéken mee bezig, meestal werd het biljet in die procedure onleesbaar en moest ik een nieuw exemplaar aanvragen, wat mij op het nodige wantrouwen van de zijde van de Belastingdienst kwam te staan. Destijds wilden ze het niet alleen niet leuker maken, maar ook niet gemakkelijker.
Als ik dan ongeveer drie jaar later eindelijk de aanslag kreeg, verdeelde ik het opgeëiste bedrag in twaalf partjes. Die je dan zonder rente te betalen over een heel jaar kon uitsmeren. Ik schreef dus elke maand een giro uit voor het desbetreffende bedrag. Alvorens daarmee de reis naar de postbus te aanvaarden, schreef ik in het voor mededelingen bestemde vakje: ‘Dáár dan, als jullie er maar geen tanks of raketten voor kopen!’’ In de loop van de jaren varieerde ik het soort wapens aan de hand van de actualiteit, dat spreekt vanzelf.
Het had weinig effect – behalve die ene keer, toen ik een briefje van een belastingambtenaar kreeg die me meldde dat ze zich op het belastingkantoor altijd kostelijk vermaakten met mijn opmerkingen. Toen was de lol er uiteraard vanaf.
Ook de actie van Youp van ’t Hek tegen T Mobile is een ouwe mop. En waar gáát die helemaal over? Gedoe met de mobiele telefoon van een kind. Laat hem dat zelf oplossen! Nee, beroemde pappie maakt er een bucklertje van. Het is echt allemaal niets vergeleken bij het drama in vijftien avondvullende afleveringen dat ik beleefde met KPN, vijf jaar geleden. Het resulteerde er in dat ik een persoonlijke coach kreeg die me duizend euro schadevergoeding stuurde, me adviseerde alle banden met zijn werkgever te verbreken en naar de concurrentie te gaan, en een waardeloze vaste telefoonlijn in de meterkast die nooit meer gebruikt kan worden voor het leggen van verbindingen, waardoor ik tegenwoordig overgeleverd ben aan Ziggo.
Aan wie? Aan Ziggo. Ik ken mensen die bij de klantenservice van Ziggo hebben gewerkt – de klánten, zeg maar rustig de húfters die de klantenservice bellen verdienen in het algemeen niet om beter behandeld te worden dan Youp zijn zoon, laat ik me daartoe beperken.
_______