Het is eigenlijk niet nodig het nog eens te benadrukken: Nederlanders denken dat ze de Engelse taal beheersen.
Met name in de reclame zie of hoor je nóóit ook maar een Engelse slagzin die ook echt klopt. ‘Let’s make things better’, een slagzin die Philips ooit hanteerde, was daar een voorbeeld van, bij Philips heeft niemand blijkbaar gezien dat ze daarmee beweerden dingen op de markt te brengen die nog wel even beter gemaakt moeten worden. En waarin bovendien wordt toegegeven dat ze dan toe maar een beetje rotzooi op de markt hebben gebracht.
Ik heb me er zelf ook wel aan bezondigd, ik heb in het archief een aantal artikelen die zelfs werden gepubliceerd, in het Engels, die ik sindsdien al tien keer voor me heb gehaald en er iedere keer weer fouten uit heb gehaald. Onzinnige activiteit, natuurlijk, maar toch.
Gerard Reve was er bijna onderdoor gegaan toen bleek dat hij niet in staat was een roman of verhaal ook maar in bij benadering te kunnen schrijven in iets dat op Engels leek.
Engels lijkt een heel gemakkelijke taal, maar is dat absoluut niet. Ik heb een tijdlang iemand meegemaakt die Engels studeerde; het drong al snel tot hem door dat het zeer idiomatische Engels nauwelijks te bevatten is, en dan hebben we het nog niet over de volstrekt niet aan te leren uitspraak van Brits of desnoods Amerikaans Engels. Engels heeft een enorme woordenschat, die voor een zeer belangrijk deel uit leenwoorden uit het Frans, Latijn en Italiaans bestaat, gebaseerd is op Noorse en Deense dialecten en een geschiedenis heeft die leest als een roman, de enige taal met een echte geschiedenis.
Engels is ook de lingua franca van deze tijd, de markttaal.
Een mooi voorbeeld van een geweldige Nederlandse gebruiker van de Engelse taal.
In een markttaal kun je uitsluitend hele basale dingen zeggen en schrijven. Als het enigszins precies moet zijn, dan kan dat niet in de markttaal, doe het in het Nederlands (als je dat al beheerst) en laat het aan een tweetalig opgevoede vertaler over om er Engels van te maken, als dat nodig is.
Behalve in de reclame wordt ook elders misplaatst opgeschept over de zogenaamde geweldige kennis van het Engels waarmee Nederlanders behept zijn. Ik schrijf dit naar aanleiding van een ‘Ochtendhumeur’ van Maarten van Rossem (hier) waarin die op onnavolgbare wijze de draak steekt met de neiging om het gehele onderwijs in ‘steenkolen-Engels’ te doen.
Ik zelf heb talloze congressen over medische onderwerpen in Nederland bijgewoond die in het Engels werden gevoerd wegens de aanwezigheid van één wetenschappelijke grootheid uit Amerika, in een gezelschap dat verder geheel uit Nederlanders bestond. Af en toe schrik ik nog wel eens wakker als ik droom van een dokter die op zo’n bijeenkomst vertelde over zijn wetenschappelijk onderzoek, dat voor een deel was gerealiseerd in het ziekenhuis in ‘Kurkreet’.
Weet iemand wat de juiste vertaling is van de uitdrukking, ‘Serious money, taken seriously’ in reclame van een bank gebruikt? Verried de bank hier bezig te zijn met het plegen van fraude, de kiem van de huidige economische crisis?
________