De nieuwe ‘inrichting’ van de Tweede Kamer heeft een paar interessante aspecten. Zo zit Femke Halsema nu zo dicht achter de eerste interruptiemicrofoon, dat ze nóg iets beter moet gaan letten op wat ze aan heeft, met name qua decolleté. Verder: prima plek; terwijl je naar Mark Rutte of Cees van der Staay luistert kijk je naar dat mooie beweeglijke gezicht van de GroenLinks-diva, die daarmee overduidelijk reageert op het besprokene – heel vaak een brede lach, waarbij het hele gezicht meedoet – soms ook boos gefronste wenkbrauwen, ook prachtig.
Job Cohen had gistermorgen nog net op tijd het originele apparatsjikpak aangekregen uit Moskou, zo’n pak in de maat one size fits all, gemaakt van gemalen nucleair afval – ik kan er niks mooiers op bedenken.
Emile Roemen trad aan als de verdrietige verlegen goedzak die om de een of andere reden niet mag meedoen met het knikkeren op het schoolplein. Niemand kon precies verklaren waarom niet, maar ik weet het wel: iemand moet toch uitgesloten worden; Geert, die niet wil knikkeren met zwarte knikkers, mag niet worden uitgesloten, dus is het de beurt aan Emile.
Alexander Pechtold had iets raars met zijn haar gedaan en hij had inderdaad wel iets van een stripfiguur, daar kon ik Geertje geen ongelijk in geven. Maar Alexander was wel degene met de tekst die de Leider volledig op het verkeerde been zette. ‘U bent niet eens bereid vijf meter te lopen voor de rechtsstaat,’ zei Alexander en daar had hij natuurlijk gelijk in, vooral toen Wilders duidelijk met zijn houding geen raad wist, wegkeek, een onhandig ongedurig wegwerpgebaar met de hand maakte.
En verder somberde. Hij zat erbij als de tovenaarsleerling bij wie het water over de schoenen loopt. Waar deed die steeds duisterder wordende kop me eigenlijk aan denken? Ja, aan die van Maxime Verhagen. Trouwens ook aan die van Femke, gewoon de laatste dagen veel in de zon gezeten met de ogen dicht.
Hoeveel balpennen at Geert op tijdens het debat? Van die goedkope, van de Action, schat ik. Ja, de politiek is iets voor idealisten en dus geen vetpot. Maar we zagen hier een Shylock, en ik zou hem wel Shakespeare’s tekst willen horen uitspreken waarin De Koopman van Venetië betoogt dat zelfs hij een mens is. Ik kan me vergissen, maar Fleur Agema naast hem keek een beetje naar haar Leider met een gezicht dat uitsprak: Waar zit je nou met je grote bek? Geef die lui hun vet!
Maar Geert wist wel beter en dacht: dit door mijzelf aangestoken vuurtje blus ik nog wel. Of wie weet, stook ik het nog eens op.
Ik heb er maar een half uurtje naar gekeken, hoor, dus verwacht van mij geen conclusies. Wat ik gezien heb moet op de kiezers een eigenaardige indruk hebben gemaakt. Iedereen haat daar iedereen, ze willen niet met elkaar in gesprek worden betrapt, nou ja, voor deze keer dan, omdat dit de Tweede Kamer is.
Waar dan wel weer iedereen Job van harte feliciteert met zijn maiden speech.
Ja, het hoort erbij, maar snappen jullie het nog? Dat iedereen regeringscombinaties zat aan te bevelen die ze eergisteren nog onaanraakbaar hadden verklaard?
________