Even een schema opzetten van wat er de komende maanden gebeurt.
Eerst gaan we nu een kabinet proberen van VVD, PvdA, D66 en GroenLinks. Wat een verademing: eindelijk eens geen godsdienst als onderwerp. Twee dingen gebeuren vrijwel direct: Mark Rutte wordt uiteraard uitgesloten als premier, omdat hij besmet is geraakt doordat hij zelfs maar overwogen heeft om met de ‘nationale’ ‘socialisten’ in zee te gaan. Dat kan meteen al de boel op scherp zetten, of de VVD wil zo graag regeren dat ze zeggen, nou ja, we willen wel iemand anders leveren.
Daarna vliegen de PvdA, GroenLinks en D66 elkaar in de haren, uitgerekend de partijen waar ik de afgelopen dertig jaar op heb gestemd. Dus ik het weten: als het om scherpslijpen gaat, staan die hun mannetje. Stuk voor stuk vertegenwoordigen ze zeer verschillende delen van de samenleving. Het enige voordeel van GroenLinks en D66 is dat ze geen feitelijke pressiegroep zijn zoals de meeste andere partijen, die zich gebonden achten aan een achterban die concrete resultaten verwacht.
Maar stel het onwaarschijnlijke geval dat de drie het met elkaar eens worden. Het resultaat zal zeker door de VVD van de hand worden gewezen, vooral wanneer ook nog geëist wordt dat Job Cohen premier moet worden. Meer water bij de wijn doen is geen optie, zeker niet voor GroenLinks en D66 – met name die laatste partij heeft op dat punt een geschiedenis; denk aan Boris Dittrich.
Uri Rosenthal begint zich een beetje Uri Geller te voelen nu hij weer naar de koningin moet met de onherstelbaar gebogen lepels. Het is inmiddels half augustus en JP Balkenende schaaft aan de drieëntachtigste begroting van pappen en nathouden van zijn politieke bestaan, want het is zo Prinsjesdag.
Het Nationale Kabinet van VVD, PvdA en CDA dan maar? Mark Rutte voelt daar wel voor, want daar wordt hij dan toch zeker premier van, ook al omdat het programma van het CDA bij nader inzien wel erg veel op dat van hemzelf lijkt. Maar de PvdA wil niet bukken, bovendien heeft Rutte bedenkingen; Job Cohen heeft hemzelf nog afgewezen als premier, een paar weken geleden, moet hij die man nu, als bonus, vicepremier maken in zijn kabinet? Bovendien kunnen PvdA en CDA elkaar nog altijd niet luchten of zien, na het Uruzgandebacle.
Direct na Prinsjesdag valt er een eigenaardige stilte. Wat gebeurt er? Er gebeurt wel degelijk iets, op een heel vertrouwde plek: de achterkamertjes. Want Maxime Verhagen, beter bekend als de Homo Rattus Catholicus heeft laten merken dat hij het land wel wil redden door alsnog samenwerking met twee feitelijke geestverwanten, te weten de PVV en de VVD, niet meer helemaal uit te sluiten.
Onder één voorwaarde: dat of JP Balkenende, of beter nog, hijzelf premier wordt.
Op 12 januari 2011 gaan we weer naar de stembus.
_______