Zo ben je gewaardeerd staatssecretaris, en zo sta je op een eenzame achterweg in Landgraaf bij een lullige, met foto’s van Job Cohen beplakte aftandse rode dubbeldekse bus rozen uit te delen aan te voet passerende mensen, veelal voorzien van een roze petje – dit is Pinkpopland, en de voormalige staatssecretaris is Frans Timmermans. Hij en zijn collega-campagnevoerders ondergaan hetzelfde lot als vrijdagmiddag Job Cohen: de aanstaande verkiezingen inclusief de PvdA zullen de gemiddelde Pinkpopper aan de reet roesten, en vrijwel absolute onverschilligheid is zijn deel.
Nog geen honderd meter verder zie je de eerste achteloos weggeworpen rozen al liggen, ze zijn ook wel een beetje onhandig met die doorns als je al een bierblikje en een campingstoeltje meezeult, en al helemaal als aan dat bierblikje er vandaag al verscheidene vooraf zijn gegaan. En dan vind ik het ook nodig om hem mee te delen dat mijn voorkeur naar Femke uitgaat. Wanneer houd ik toch mijn grote mond eens een keer?
De temperatuur is aangenaam, al waait er een fris windje, maar dat heeft vele Pinkpoppers er niet van weerhouden grote delen van hun fysionomie aan de blikken van de omstanders prijs te geven. Dit is een onderwerp dat mij zeer fascineert, weten de trouwe lezertjes al, ik kan er urenlang naar kijken, naar die niet aflatende stroom voorbij trekkende mensen in de meest onwaarschijnlijke uitdossingen en vooral maten van ontkleding. Met name de meer onsmakelijk vormgegeven medemensen hebben de stoute schoenen aangetrokken, nee, hebben bijna alleen de stoute schoenen nog aan, nu ze toch in de scene van sex and drugs and rock’n roll zijn.
Hoewel, moet ik daar haastig aan toevoegen, taferelen als destijds in Woodstock en Kralingen, die horen definitief tot het verleden, dames die zich geheel ontkleden ter verhoging van de feestvreugde worden, ben ik bang, ter plaatse opgepakt en in het gevang geworpen.
We maken vanmiddag ons traditionele jaarlijkse rondje langs de stallen, want het festivalterrein komen we niet op, hoe zielig we ook kijken naar de dubbelrijige controle. Je kunt wel binnen, ik zie dat een dagkaart 85 euro kost en zelfs passepartouts van 150 euro zijn nog verkrijgbaar, anders dan vorig jaar is Pinkpop ditmaal niet uitverkocht.
Maar de enorme optocht langs de kramen met prullen en basaal voedsel en drank geven voldoende vertier. We drinken het al even traditionele tapbiertje (uit plastic, wat dacht je) en eten een ook al traditionele Vietnamese loempia, dit jaar hoe dan ook de aangewezen kost wegens aanhoudende gebitsproblemen.
Terwijl het zwerk dichttrekt lopen we terug naar huis. De rode dubbeldeks bus mitsgaders Frans Timmermans en zijn vrienden zijn naar elders vertrokken, mogelijk in de hoop op meer toeschietelijkheid.
We komen vele Pinkpopbezoekers tegen met een rood T-shirt aan waarop de veelzeggende tekst: ‘Ik heb geen idee’. Valt nog mee dat het geen groene is met daarop ‘U kijkt zo lief’. Hoe dan ook: sociaaldemocraten zijn hier met een kaarsje te zoeken. Dat is ooit wel eens anders geweest.
_________