Midden in een reportage over de ellende waarin de roomsche kerk zichzelf heeft gestort kwam er ineens een ingelaste uitzending, en zag ik een nieuwe drievuldigheid, ditmaal uitgezonden door een maffia die ook al kan vliegen, desnoods door een asbak: de directeuren van de KLM en van Schiphol, met in hun midden hun uitverkoren zoon, J.C. Eurlings.
Zelden heb ik een excellente minister van de Kroon zodanig en in het openbaar zien slijmen tegenover degenen die in Nederland werkelijk aan de macht zijn, te weten de vertegenwoordigers van het internationale bedrijfsleven, kort samengevat als ‘de poen’.
Ik had op dat moment wel aanwezig willen zijn in een willekeurige woonkamer in Aalsmeer of daaromtrent, waar iedereen genoten had van vijf dagen rust, maar nu zag aankomen dat het daarmee niet alleen gedaan was, maar dat de herrie en de stank in verdubbelde hevigheid op hen af zou komen, te beginnen bij gisteravond. En ik zou mogen meemaken dat het natuurlijk dubbel aankwam, na de weldadige, haast negentiende-eeuwse stilte die vijf dagen lang de landelijke boerendorpen rond Schiphol in arcadische rust had gedompeld.
Daar was waarschijnlijk geween en geknars van tanden omdat die jongeman uit Zuid-Limburg geen woord vuil maakte aan degenen die werkelijk belang hadden bij het al of niet vliegen van en naar Schiphol. ‘In Amerika vliegen ze ook allemaal door die vulkaanaswolken,’ hoorde ik de bewindsman zeggen, maar hij zei er niet bij dat in Amerika geen enkel vliegveld van enige omvang dusdanig in de bebouwde kom ligt als Schiphol.
En helemaal repte hij niet van het feit dat Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen veel piloten in dienst hebben die de trucs hebben geleerd in de oorlogen in Irak en Afghanistan, (die uit Vietnam zijn intussen met pensioen) en die om der wille van het commerciële belang werkelijk onder alle omstandigheden vliegen – ik heb zelf meegemaakt desgewenst dwars door een daverende onweersbui. Op de vliegtuigongelukkentelevisie zie je vaak van die ongelukken uiteengerafeld worden, waarbij steevast uiteindelijk wordt vastgesteld dat de piloten zo ongeveer rechtstreeks van de aandeelhouders het bevel hadden gekregen het risico maar te nemen, en daarbij faalden.
De echte nachtmerrie moet natuurlijk nog beginnen, niet alleen voor de Aalsmeerders maar ook voor de passagiers – wij zullen ze dezer dagen met elkaar op de vuist zien gaan om de laatste zitplaatsen.
Intussen rijdt de hogesnelheidstrein vrijwel leeg naar Parijs. En verder.
Vliegen was ooit heel modern en vooruitstrevend en sjiek, maar het is iets oerconservatiefs en achterhaalds geworden voor het banale volk. Een primitief soort veevervoer waar een normaal mens niks mee te maken wil hebben.
Neem toch de trein!
__________________
De foto stond vanmorgen op de voorpagina van de Volkskrant.
__________________