Voorspellen is moeilijk, vooral wanneer het over de toekomst gaat. Ik heb dat jullie al duizend keer gezegd en ik zeg het nu voor de derde keer, maar ik trap er iedere keer weer in. Jan Blokker rept vanmorgen met geen woord over Derk Sauer, zoals ik gisteren met zekerheid wist te voorspellen, maar legt ons gewoon even uit hoe het ook alweer met België zit, u weet wel, dat land waarover mijn dochter heel lang geleden, van achter in de auto die vanuit Frankrijk België binnenreed, onderweg naar Nederland opmerkte ‘Zo, nu nog een poosje niks en dan zijn we weer thuis.’
En als we alle moeten geloven dat ter zake door de redactie van NRC Media wordt opgemerkt, is het aftreden van Birgit Donker als enige vrouwelijke hoofdredacteur van een landelijk dagblad weliswaar een groot, maar ook een loos gebaar: het gaat Derk Sauer en Frits Barend er alleen maar om dat ze af en toe gebruik willen maken van het merk NRC Media om nieuwe tijdschriften te starten, ‘bijvoorbeeld over cultuur en reizen’. Dat type bladen kennen we wel, kranten zat die hun naam lenen aan dat soort bladen en/of bijlagen, die in het vakjargon ‘advertentiefuiken’ worden genoemd.
Dat zeggen ze nu. Welke vorm dat uiteindelijk gaat krijgen, dat zal uiteindelijk bezien moeten worden.
Gisteren heb ik al trachten te betogen dat het allemaal wel erg pompeus is wat met name Birgit Donker te berde brengt – en daar dan nota bene niet de consequentie uit trekt. Ontslag nemen en gaan werken bij een krant die zich op dit punt fatsoenlijk gedraagt, dat hadden we mogen verwachten.
In de praktijk zou dat betekenen dat we Birgit over een paar maanden in de daklozenopvang aantreffen, want in Nederland is geen enkele krant of enige publicatie te vinden die een hoofdredacteurensalaris kan betalen en die ook nog eens helemaal onafhankelijke journalistiek bedrijft of zelfs maar voorstaat. Zelf een krant beginnen en de kosten daarvan bestrijden door bij de C1000 vakken te gaan vullen, dat is tegenwoordig nog de enige mogelijkheid tot echte onafhankelijke journalistiek. Zelfs de kampioen van de ‘linkse’ journalistiek, de Volkskrant, moet bekennen dat zijn reisredacteuren hun reizen laten betalen door bedrijven uit de reisbranche, en dan moeten we maar geloven dat ze in hun artikelen niet laten doorschemeren hoe aardig ze dat vinden van die bedrijven.
NRC Handelsblad, de redactie wordt niet moe dat te stipuleren, betaalt zèlf de reizen die ze maken. Leuk, maar het gaat daarbij, met permissie, om peanuts. NRC Handelsblad heeft de afgelopen jaren al moeten dansen naar de pijpen van allerlei figuren die vooral uit waren op winst maken – niet in het minst de Engelse beleggers die ooit PCM kochten. Het feit dat die beleggers nooit specifiek hebben geklaagd over gebrek aan meegaandheid bij Birgit en haar collega’s is óf handig gespeeld, óf men was tevreden over het begrip dat de redactie toonde voor hun winststreven.
En dat laatste zou al heel wat zijn, het is zoals in een van de reacties hierboven aangehaald: journalisten interesseert in het algemeen het gehele economische reilen en zeilen van de krant geen zak, als ze maar ongestoord ‘een lekker krantje’ kunnen maken.
________