In Conception, aan de westkust van Chili, staat een flatgebouw. Ja, het staat er nog steeds, maar het staat scheef. Of duidelijker: het is verticaal in tweeën gebroken, de linkerhelft is naar links, de rechterhelft naar rechts gezakt, alsof de helften genoeg van elkaar hadden. Dat is nog eens aardbevingbestendig bouwen. En voor goed glas moet je ook in Chili zijn: de bovenste ruiten van het gebouw zijn in ieder geval nog intact. Voor de rest zien we natuurlijk vooral als spaghetti al dente verfrommelde bruggen en viaducten.
Je hebt er verder niks aan, natuurlijk, de mens past zich weliswaar snel aan, maar een vloer die onder een hoek van 45 graden staat, daaraan kunnen zelfs de meest flexibele geesten moeilijk wennen.
Nee, dan wij. De berg blad die ik zaterdagmiddag bij elkaar had geveegd heeft zich door de storm van gisteren weer door de gehele tuin verspreid ─ had ik het maar meteen in de groenbak moeten stoppen. Het pannendak heeft het wederom gehouden, hetgeen er op wijst dat ook hier in Nederland solide gebouwd wordt, daarvoor hoef je niet per se naar Chili.
Na een ritje door stad en land kom ik tot de conclusie dat na het sneeuwdek er nu sprake is van een dode-takkendek.
Trouwens, het is alweer erg lang geleden dat we hier een aardbeving hebben gehad, of wat daar bij ons voor doorgaat. Laatste keer was op 23 juni 2001, ik zie de grote koffiestruik in de slaapkamer nog, ‘s morgens om kwart voor acht, gezellig staan wapperen. Waarna ik kon constateren dat onze aanbouw anno 1997 ook al erg solide was. geen barstje mevrouw, en nog altijd niet.
De Libanese vader en zoon die hier in de badkamer aan de slag zijn, kwetteren in zoetvloeiend Arabisch tegen elkaar, en ruimen na afloop alles pijnlijk netjes op; kan iemand dat even melden aan de Blonde Leider? De zoon spreekt trouwens ook accentloos Nederlands, en hij heeft een beugelbekkie: het beste van twee werelden, zoals ze dat zeggen in het patsersblad Villa d‘Arte, dat vanmorgen in de bus viel.
Ik heb intussen al een hele tijd in de gaten dat dit geen samenhangend stukje wordt.
Dus ik laat het erbij. U ziet maar wat u ermee doet. Misschien kunt u proberen het in uw eigen woorden na te vertellen, en er een tekening bij maken. De beste inzendingen worden beloond met de Pluim van de Week.
________