Het mag nog een wonder heten dat het tientallen jaren betrekkelijk rustig is gebleven. Want de geschiedenis van het Nederlands gepeupel ─ bij uitbreiding het Noord-West-Europees gepeupel, want de Britten en Schotten konden er ook wat van ─ is er een van feestelijkheden die vooral bestonden uit grof geweld tegen elkaar en tegen anderen, en dat was dan lachen geblazen. Het hoogtepunt van de Middeleeuwse kermis was elk jaar weer het beksnijden: de boeren die elkaar met een mes te lijf gingen en elkaars gezichten van de mondhoeken tot de oren opensneden, waardoor de betrokkene naar de volgende kermis kon met een brede glimlach op zijn tronie. De smiley avant la lettre.
De Hollandse koopman maakte gaarne gebruik van de neiging tot grof geweld van het geteisem; ze mochten, in plaats van naar het gevang te gaan, aanmonsteren op de schepen die naar Oost en West voeren om daar naar believen te keer te gaan; men verwierf aldus met name in Azië de bijnaam ‘de rode barbaren‘, en men was er nog trots op ook. Ook de overheid, nota bene onder een socialistische premier, de vader van de AOW, maakte gebruik van deze unieke eigenschap van de Nederlanders, die goed van pas kwam bij het voeren van een paar koloniale oorlogen in Indonesië.
Zelfs geweld tegen hulpverleners en gezagsdragers is niet geheel nieuw, al heeft het, mede onder leiding van het monsterverbond van GeenStijl en PVV, inmiddels bizarre vormen aangenomen.
De overheid heeft door middel van het ook al erg Hollandse ‘pappen en nathouden‘ de zaak alleen maar aangewakkerd. Terwijl in de afgelopen Nieuwjaarsnacht achthonderd branden werden gesticht en bijna tweehonderd agenten en ambulancemedewerkers aan den lijve ondervonden wat het is om Nederlander te zijn, spraken burgemeesters ─ eerlijk is eerlijk, met uitzondering van Thom de Graaf ─ en de minister van ‘relatief rustig verlopen‘ feestelijkheden, vooral omdat bekende raddraaiers vooraf een brief hadden gekregen. Men denkt in Den Haag werkelijk dat die lui kunnen lézen.
Misschien dat voor de volgende keer gedacht zou moeten worden aan ‘preventief thuisblijven‘, zeiden timide gezagsdragers, die al zagen aankomen dat ze ontslagen gingen worden, of zelfs aan iets moderns als een elektronische enkelband.
Maar daar vuur je het grondsop van de natie alleen maar mee aan, natuurlijk.
Persoonlijk ben ik eigenlijk enorm vredelievend ─ je mag me ook een angsthaas noemen, ik heb daar geen probleem mee. Maar ik begin in dat kader nu toch te denken dat de enige oplossing voor de volgende Nieuwjaarsnacht zal zijn: een avondklok vanaf 6 uur Oudejaarsavond, tot 1 januari ‘s morgens om 10 uur. Wie zich in die tijd op straat begeeft wordt gearresteerd en bij verzet in de benen geschoten. Ik weet het, dat hoorde je al jaren niet meer in West-Europa, maar er zal niet veel anders op zitten.
In een bevriende natie, Israël, doen ze het ook, en het effect is overweldigend. Toch?