Hoeveel studies zou die jachtvlieger, die ze bij Defensie zo graag willen houden dat ze hem een bonus van tachtigduizend euro overhandigen (en nog het een en ander) achter de rug hebben? Atheneum, maar dat is geen opleiding, officiersopleiding, jachtvlieger, dat kun je, met wat fantasie, twéé afgemaakte studies noemen waarvan één hbo. Ik stel me voor dat hij had bedacht dat hij nu eindelijk eens zijn droom waar wilde maken en tuinman worden, maar dat hij als jachtvlieger zo goed was – hij leek Buck Danny wel – dat ze hem met alle geweld wilden houden, al zette hij nooit meer een voet in een F-16.
Op dezelfde pagina in de krant staat het relaas van een jonge vrouw die twee studies achter de rug had, voetstoots aannam dat ze daarmee ruggelings in een ‘droombaan’ zou vallen maar sindsdien een uitzendbaantje heeft, waar ze om de haverklap op de klok kijkt ‘of ik al naar huis mag’.
Nu wil ik even afzien van mijn eigen mening dat je je werk nog zo fantastisch kunt vinden, maar op tijd naar huis en daar nauwelijks aan je werk denken, dat is toch zo ongeveer het belangrijkste aspect ervan. Je hoeft dat niet tegen je baas te zeggen, want dan krijg je die bonus natuurlijk nooit, maar niettemin.
In het kader van twee opleidingen voor één baan moet ik opmerken dat ik zelf helemaal geen opleiding heb, dus ik kan over het verschijnsel objectief oordelen.
Ik ben namelijk verklaard vóórstander van het voltooien van twee goede opleidingen. Ik heb zelf les gegeven aan een ‘tweede opleiding’, de postacademische opleiding journalistiek in Tilburg (toen die nog bestond) waar mensen terecht kwamen die psychologie, biologie, chemie, economie, rechten hadden gestudeerd en besloten hadden journalist te worden. Dat daar geen volledige vierjarige hbo-opleiding voor nodig was, dat hielden we geheim; een paar maanden opleiding is genoeg om van een econoom een uitstekende journalist te maken, maar ook dit terzijde. Het komt er op neer dat ik vind dat je om journalist te worden, een universitaire vóóropleiding onontbeerlijk is. Maar ja, in de journalistiek heb je tegenwoordig voornamelijk freelancers die nauwelijks het hoofd boven water kunnen houden, dus een garantie voor een droombaan is zelfs deze duidelijk wederzijds bevruchtende combinatie van opleidingen ook al niet meer.
Wat had die mevrouw uit de krant eigenlijk voor opleidingen? Luister en huiver. ‘Media en cultuur’ aan de Universiteit van Amsterdam, een instelling die grossiert in dat soort studietjes. Toen bleek dat Endemol alleen nog maar mensen ontsloeg, ging ze weer studeren, ditmaal ‘cultuur, organisatie en management’ aan de Vrije Universiteit. Geen baan te vinden: ze was te goed opgeleid, of ze had geen ervaring.
Nu handelt ze als uitzendkracht bezwaarschriften af – ‘niet mijn niveau en niet inspirerend, zeker niet voor iemand met mijn hoge ambities’ – ze wilde bij Endemol, ochgot. Nu is ze volop aan het netwerken en organiseren, en daar knapt ze enorm van op. Ik stel me daar niets bij voor, ondanks die twee geweldige opleidingen, maar ik ben enorm blij en opgelucht voor haar dat ze het gevonden heeft.
Nog wel even een vraagje: netwerken, dat is toch iets dat je doet met een glaasje prosecco in de hand? Precies.
________