Bijna elke dag staat er wel een brief van iemand in de krant, die net heeft getankt en dat veel te duur heeft gevonden. De krant plaatst al die dingen, ondanks dat er nooit iets nieuws in staat. Het is altijd de schuld van PvdA. De benzine is eigenlijk heel goedkoop, maar Wouter Bos van die partij heeft er al die accijns op gedaan, die hij in zijn eigen zak steekt. En in de prijs zit ook nog eens ‘het kwartje van Kok’. Dat wil de teleurgestelde tanker ook terug.
Natuurlijk is dat een mogelijkheid: de benzine verkopen tegen de kostprijs af raffinaderij. De brandstof wordt dan zo goedkoop, dat onze brievenschrijver en zijn maten van pure vreugde honderden kilometers omrijden: kost toch niks!
Dat ze daarbij al gauw zullen merken dat het asfalt er opvallend slordig bij ligt, dat hebben ze tevoren niet overwogen. Want als de brandstofaccijns wordt afgeschaft, zal dat een gevoelige klap zijn voor de Nederlandse schatkist, en nee, daar is niet Wouter Bos de eigenaar van. Bos moet wel zorgen dat alle dingen die de bevolking van de overheid eist ook gefinancierd worden. En dat kan hij niet anders dan door belasting en accijnzen te heffen.
Als er bezuinigd kan worden is het juist de minister van Financiën die die kans met beide handen aangrijpt, want hij en zijn partij moeten nog meer verkiezingen mee.
En dan natuurlijk een vreugdevolle mededeling voor onze brievenschrijvers: ze kunnen zelf de accijns op brandstoffen verlagen, desgewenst zelfs helemaal afschaffen. Namelijk door (veel) minder of zelfs helemaal niet meer te rijden. Het kan wel, hebben met name Amerikanen de laatste tijd ontdekt. Vorige week stond in de New York Times een lyrisch artikel van iemand uit Chicago die 150 kilometer ten noorden van zijn stad een strand had gevonden dat zich gemakkelijk kan meten met stranden op duizenden kilometers afstand. ‘Op één tank afstand’, noemde hij de vakantie daar – hij wilde nooit meer iets anders. En het zegt ook iets over het verbruik van zijn auto.
Dat kan hier in Nederland ook. Bij elk stad, stadje of dorp is wel een leuke camping aan een rivier of aan een plas. Heel veel mensen wonen zo dicht bij hun werk dat ze er heen kunnen fietsen of lopen. Dan zien de collega’s maar niet wat voor een schitterende tweedehandse roestige benzineslurper van meer dan 25 jaar oud (geen wegenbelasting) je in de wacht hebt weten te slepen.
En dan is meteen ook de noodzaak verdwenen van de eentonige gezangen waarin de woorden ‘Bos’, ‘Kok’ en ‘kwartje’ voorkomen.
________________