Heel af en toe heb van die berichten die je vervullen met vreugde. De mooiste vreugde is leedvermaak, op de voet gevolgd door verkneukeling als gevolg van een naïef soort argeloze openheid.
Vandaag staat er weer zo’n stuk in het Limburgs Dagblad. Het is de opening van pagina 1, en de kop luidt: ‘Gulpen is Joep Haffmans te boven’. Iedereen in Limburg weet wie Joep Haffmans is, was, want de aanleiding tot het artikel is vooral dat Haffmans, ooit deken van Gulpen, precies een jaar geleden overleed. De handel en wandel van Haffmans kan kort worden samengevat. Hij had de opvatting van zijn vak waarin vele priesters, bisschoppen, kardinalen en pausen hem voorgingen: hij kon niet van de vrouwtjes afblijven en ook aan andere genoegens des levens bood hij nauwelijks weerstand. Het schijnt dat hij als tegenprestatie geheel gratis een geslachtsziekte uitdeelde.
Verslaggever Wim Doesborgh somt de feiten op, waaruit hij concludeert dat Gulpen deze vrolijke Joep te boven is. Er komen weer meer mensen naar de kerk in Gulpen, maar als het daar bij bleef, dan was het een zielig resultaat. Nee, de verandering onder de Gulpense gelovigen zet zich om in klinkende munt: het aantal gezinnen die een financiële bijdrage leveren is met tien procent gestegen, en, mooier nog: de collectes in de kerk brengen ook twintig procent meer op dan vorig jaar. ‘In beide kerken steeg ook het aantal verkochte kaarsen flink’, staat er volledigheidshalve bij. Tja, de deken is dood en je moet toch wat, met je libido.
Verderop in de krant staat een interview met de nieuwe deken, Constant Clerx. Die heeft alle bomen en struiken waarmee Haffmans zijn activiteiten aan het oog van de beminde gelovigen onttrok laten rooien, en er stokrozen voor in de plaats gezet. Bomen en struiken heeft hij verbrand, zegt hij – zelfs de brandweer van Gulpen is er kennelijk bovenop, want die had natuurlijk moeten ingrijpen. Maar voor de nieuwe deken doe je wat terug, natuurlijk.
Er blijft altijd iets te klagen, natuurlijk. Zo vinden ‘zeer behoudende oudere parochianen’ dat de nieuwe deken ‘te pontificaal’ omspringt met wierook. ‘Dat deed Haffmans beter’. Wat deze raadselachtige mededeling moge betekenen, dat mag den duivel weten. Toch niet dat Haffmans, tijdens zijn escapades met dames… (rest geschrapt door de censuur.)
_______________